در عقیده و احکامی که به مردم ابلاغ مینمایند، معصوم هستند و اگر خطا نمایند، الله ﻷ آنها را به حق و صواب بر میگرداند.
الله بلندمرتبه میفرماید: ﴿وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ١ مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمۡ وَمَا غَوَىٰ٢ وَمَا یَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ٣ إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡیٞ یُوحَىٰ۴ عَلَّمَهُۥ شَدِیدُ ٱلۡقُوَىٰ۵﴾ [النجم: ۱-۵].
«سوگند به ستاره، آنگاه که افول کند که یار شما [= محمد] هرگز گمراه نشده و به راه تباهى نیفتاده است؛ و از روی هوای نفس سخن نمیگوید. [این قرآن،] وحى [الهى] است که [به او] القا مىشود. [جبرئیل که فرشتهاى است] پُرتوان، به او آموزش داده است».