امام ابنُ تَیْمِیَّه رحمه الله میفرماید:
هرگاه بنده نسبت به ربـش (الله عزوجل) احساس فقر و نیازمندی نمود، .
و به مناجاتش اُنس گرفت، و پایبند به مطالعه و پژوهش در آیات الله و سخنان رسولش و صحابه و تابعین و اهل علم بود، .
بطور یقین راه رستگاری (و هدایت) برایش نمایان می شود.
فَإِذَا افْتَقَرَ الْعَبْدُ إلَى اللَّهِ وَدَعَاهُ وَأَدْمَنَ النَّظَرَ فِی کَلَامِ اللَّهِ وَکَلَامِ رَسُولِهِ وَکَلَامِ الصَّحَابَهِ وَالتَّابِعِینَ وَأَئِمَّهِ الْمُسْلِمِینَ: انْفَتَحَ لَهُ طَرِیق الْهُدَى.
{ مَجْمُوعُ الْفَتَاوَىٰ }لِـ(ابْنِ تَیْمِیَّه) رحمه الله الْجُزْءُ الخامس الصفحه ۱۱۸٫