شریعت اسلامی، آبرو و جان و مال کفار و مشرکان ذمی (مقیم کشور اسلامی) را مساوی با عزت و مال مسلمانان قرار داده است تا جایی که غیبت ذمی کافر و مشرک هم حرام است. برتر از این دیگر چه می تواند باشد؟!
حضرت عمر رضی الله عنه ذمی سالخورده و فقیری را دید که گدایی می کند، فورا به کارگزارانش دستور داد که حقوق او را از بیت المال مقرر کنند و گفت: چگونه ممکن است ذمی سالخورده ی ساکن کشور اسلامی، پریشان شده، دست سؤال را پیش مردم دراز کند؟!
انوار ۳/ ترجمه مولانا حسین پور