جواب: ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ، در ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺤﻞ ﻗﻨﻮﺕ ﻭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﯾﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ، ﻣﺎﺑﯿﻦ ﻓﻘﻬﺎﺀ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﻬﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺭﻭﺍﯾﺎﺕ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﺑﯽ ﺍﺑﻦ ﮐﻌﺐ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ : « ﺃﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻗﻨﺖ ﻓﯽ ﺍﻟﻮﺗﺮ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺮﮐﻮﻉ ». ﺍﺑﻮﺩﺍﻭﺩ ( ۱۴۱۴ ). « ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻭﺗﺮ، ﻗﻨﻮﺕ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﺧﻮﺍﻧﺪ» . ﻭ ﺍﺯ ﺍﺑﻮﻫﺮﯾﺮﻩ ﺭﺿﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﺍﺳﺖ : « ﺃﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﮐﺎﻥ ﺇﺫﺍ ﺃﺭﺍﺩ ﺃﻥ ﯾﺪﻋﻮ ﻋﻠﯽ ﺃﺣﺪ ﺃﻭ ﯾﺪﻋﻮ ﻷﺣﺪ ﻗﻨﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺮﮐﻮﻉ» . ﺑﺨﺎﺭﯼ ( ۴۵۶۰ ). « ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﻋﻠﯿﻪ ﮐﺴﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﺪ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﻗﻨﻮﺕ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ ». ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﻨﻮﺕ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺠﺮ : ﺍﻣﺎﻡ ﺷﺎﻓﻌﯽ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ ﻭ ﻣﺎﻟﮏ (ﺩﺭ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ) ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ : قنوﺕ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺎﻟﮏ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﻨﻮﺕ ﻓﺠﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺑﻮﺣﻨﯿﻔﻪ ﻗﻨﻮﺕ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻓﺠﺮ ﺭﺍ ﻧﺎﺟﺎﯾﺰ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﻨﻮﺕ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻭﺗﺮ : ﺣﻨﻔﯿﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ : ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ، ﺷﺎﻓﻌﯿﻪ ﻭ ﺣﻨﺎﺑﻠﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ : ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ، ﻣﺎﻟﮑﯿﻪ ﻗﻨﻮﺕ ﺩﺭ ﻭﺗﺮ ﺭﺍ ﻣﺸﺮﻭﻉ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ . ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﻓﻮﻕ ﺭﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺟﻤﻊ ﺑﺴﺘﻪ : ﻣﺤﻞ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻗﻨﻮﺕ ﻧﻮﺍﺯﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻮﺍﺳﺘﻦ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﻗﻨﻮﺕ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﺎﺟﺖ ( ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﻮﺍﺯﻝ ﻧﺒﺎﺷﺪ) ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﮐﻮﻉ ﺑﺎﺷﺪ. " ﻓﺘﺢ ﺍﻟﺒﺎﺭﯼ " ( ۲/۵۶۹). ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎییکه ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺭﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﻟﺬﺍ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻭﺍﺳﻊ ﺍﺳﺖ.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین