گناهان کبیره ای که امام ذهبی در کتاب (الکبائر) ذکر نمودند

۱ = شرک به الله.

۲ = آدم کشی.

۳ = جادوگری.

۴ = بی نمازی.

۵ = زکات ندادن.

۶ = بدون عذر روزی از روزهای رمضان را روزه نگرفتن.

۷ = با وجود توانائی حج نکردن.

۸ = نافرمانی پدر ومادر.

۹ = با اقوام وخویشان قهر وقطع روابط نمودن.

۱۰= زنا.

۱۱= لواطت.

۱۲ = سود خواری.

۱۳= مال یتیم را به ناحق وظلم خوردن.

۱۴ = برالله ورسولش دروغ بستن.

۱۵ = از میدان جهاد ونبرد فرار کردن.

۱۶= خیانت رهبر به ملت و ظلم نمودن به آنها.

۱۷= تکبّر.

۱۸= به دروغ گواهی دادن.

۱۹=شراب نوشی.

۲۰ = غمار بازی.

۲۱ = تهمت زدن به زنان عفیفه وپاکدامن.

۲۲ = خیات در مال غنیمت وبیت المال .

۲۳ = دزدی.

۲۴ = رهزنی.

۲۵= قسم به دروغ خوردن.

۲۶= به مال وآبروی مردم تعرض کردن (مال مردم خوردن وآبروی مردم ریختن).

۲۷ =به ناحق مالیت گرفتن.

۲۸ = حرام خواری.

۲۹ = خودکشی.

۳۰= دروغگوئی.

۳۱= قاضی بد وخلاف شرع .

۳۲= رشوه.

۳۳ = زن و مرد خویش را به یکدیگر تشبیه کردن.

۳۴= دیّوث بودن.

۳۵ = حلاله گر و کسی که برایش حلاله می شود.

۳۶ = از ادرار پرهیز نکردن یعنی : بدن ولباس را از ادرار محفوظ نداشتن.

۳۷ = ریاکاری نمودن.

۳۸= علم دین برای حصول دنیا یادگرفتن و پوشاندن علم.

۳۹= خیانت نمودن.

۴۰ = نیکی نمودن و آن را بر رخ افراد کشیدن واظهار احسان نمودن.

۴۱ = انکار تقدر نمودن.

۴۲ = جاسوسی نمودن.

۴۳ = سخن چینی.

۴۴ = لعنت نمودن ودشنام دادن.

۴۵ = عهد شکنی و بی وفائی نمودن.

۴۶ = سخن کهنان ومنجّمان راقبول نمودن.

۴۷ = نافرمانی نمودن زن ازدستورات شرعی شوهر.

۴۸ = عکس گرفتن وعکاس بودن.

۴۹ =زمان مصیبت آه و واویلا کشیدن، کلمات خلاف شرع گفتن ، بر سر صورت زدن وگریبان دریدن.

۵۰ = بغاوت وسرکشی.

۵۱ = زورگوئی وقلدوری نمودن بر ضعیف، خادم، زن وحیوانات.

۵۲ = همسایه آزاری.

۵۳ = مسلمان آزارای ودشنام دادن مسلمان.

۵۴ = آزار رسانی به بندگان الله متعالی وخود را بر تر دانستن برآنان.

۵۵ = پاچه شلواراز قوزک پایین بودن ویا لباس را به قصد تکبر از حد معمول دراز ترنمودن.

۵۶ = لباس ابریشمی و یا طلا پوشیدن برای مردها.

۵۷ = فرار نمودن برده از نزد آقا وصاحبش.

۵۸ = حیوانات را برای غیر الله ذبح نمودن وکشتن .

۵۹ = دانسته پدرواقعی را انکار شدن وادعی نمودن که فرد دیگری پدرش هست.

۶۰ = مجادله و مباحثه به بناحق وبرای دفاع از باطل.

۶۱ = آب اضافی را در زمان نیاز به مردم نیازمند ندادن.

۶۲ = در معاملات در کیل ، وزن ومتر نمودن اجناس کمی نمودن.

۶۳ =خود را از تدبیر وگرفت الهی در امان دانستن.

۶۴ = از رحمت الهی نا أمید شدن.

۶۵ = بدون عذر همیشه نماز را تنها خواندن ونماز با جماعت را بدون عذر شرعی ترک نمودن.

۶۶ = نمازهای جمعه را همیشه و بدون عذر شرعی ترک نمودن.

۶۷ = در وصیت نامه به حق کسی ظلم نمودن.

۶۸ = مکّاری وفریبکاری.

۶۹ = راز مسلمانان را به کفار و دَشمنان اسلام گفتن.

۷۰ = یاران رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را دشنام دادن.

مقاله پیشنهادی

خیار(داشتن اختیار در معامله)

حکمت مشروعیت داشتن اختیار در معامله داشتن حق اختیار در معامله از محاسن اسلام است؛ …