چشم چران

رسول الله صلی الله علیه وسلم چشم چران را لعنت نموده است  چنانکه میفرماید:

((لَعَنَ اللهُ النَّاظِرَوَالمَنظورَ إلَیهِ)){مشکوه،کتاب النکاح، باب النظر الی المخطوبه:۲۷۰} الله متعال

ناظر(بیننده)ومنظور(دیده شده) هر دو را لعنت کند.

یعنی برکسی که چشم چرانی می کند،هم لعنت الله متعال باشد وبر کسی که حسن وزیبایی خود را به دیگران نشان میدهد،هم لعنت الله متعال  باشد.

اگر چشم چرانی گناه کوچکی می بود هرگز رسول الله صلی الله علیه وسلم که رحمتی است برای جهانیان،دعای بد نمی فرمود.

این دعای بد دلیلی است بر اینکه این عمل بسیار ناپسند است. وهر کس از رحمت الله متعال دور باشد،امکان ندارد که از شر نفس اماره محفوظ بماند زیرا شخصی می تواند خودش را از شر نفس امارهحفاظت کند که در سایه رحمت اللهی باشد چنانکه الله متعال می فرمایند: 

((اِنَّ النَّفسَ لَاَمَّارَه بِالسّوءِ)){یوسف۵۳}

نفس بسیار زیاد به کارهای بد دستور می دهد.وچه کسی می تواند خودش را از شرنفس اماره حفاظت کند؟

((اِلَّامَا رَحِمَ رَبّیِ)) کسی که در سایه  رحمت الله متعال باشد. 

منبع: کتاب چهارده ضرر چشم چرانی صفحه(۶،۷،۸) از مولانا حکیم محمد اختر رحمه الله علیه.