وارد شدن کافر به مسجد

۱- برای کفار جایز نیست که به حرم مکه وارد شوند.
خداوند متعال می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلاَ یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء إِنَّ اللهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ» (توبه: ۲۸)
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بی‌گمان مشرکان پلیداند، پس نباید بعد از اِمسال، به مسجد الحرام نزدیک شوند و اگر از فقر (و تنگدستی) می‌ترسید، پس هرگاه الله بخواهد شما را از فضل خود بی‌نیازتان می‌سازد، بی‌گمان الله دانای حکیم است».
۲- برای کفار جایز نیست وارد مساجدی شوند که خارج از محدوده ی حرم می باشند مگر با اجازه ی مسلمان به منظور نیاز یا مصلحت دینی یا دنیوی.
از ابوهریره روایت است که: رسول خدا سوارانی به سوی نجد فرستاد و آنان مردی را از طایفه ی بنی حنیفه که به او ثمامه بن اثال می گفتند، همراه خود آوردند و او را به یکی از ستون های مسجد بستند. چون رسول خدا نزد وی آمد، فرمود: ثمامه را آزاد کنید. ثمامه پس از آزاد شدن به نخلستانی که نزدیک مسجد بود، رفته و غسل کرد و سپس وارد مسجد شد و گفت: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ».