وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
مردی از امام حسن بصری رحمه الله پرسید که: ای ابوسعید آیا تو مؤمن هستی؟
امام بصری نیز پاسخ داد: ایمان دو نوع است…
اگر از ایمان به خداوند و فرشتگانش و کتابها و پیامبرانش و بهشت و جهنم و قیامت و حساب از من می پرسی .. در این صورت من مؤمن هستم.
اما اگر در مورد این کلام خداوند متعال از من می پرسی که:
“إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ”
«مؤمنان تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود دلهایشان هراسان می گردد و هنگامی که آیات او بر آنان خوانده می شود بر ایمانشان می افزاید و بر پروردگار خود توکل می کنند».
به خدا سوگند نمی دانم که آیا از آنان هستم یا خیر.
منبع: تفسیر قرطبی رحمه الله
اگر امام حسن بصری چنین می گوید .. ما چه چیزی بگوییم؟!!