مختصری از زندگی امام محمد بن عبدالوهاب و دعوت ایشان

۱) اسم ایشان محمد بن عبدالوهاب بن سلیمان بن علی التمیمی است.

۲ ) در سال ۱۱۱۵هجری در شهر “العیینه” در نجد در جزیره ی عربی در خانه ی علم و فضل به دنیا آمد.

۳ ) قرآن را قبل از ده سالگی حفظ نموده و فقه را نزد پدرش فرا گرفت و شخصی باهوش و با ذکاوت بوده است.

۴ ) برای کسب علم به مکه و مدینه و بصره سفر کرد.

۵ ) در شهر “الدرعیه” با امام محمد بن سعود ملاقات و با ایشان برای نشر توحید و برپایی شرع و حکم الله بیعت بستند.

۶ ) به دعوت به سوی الله مشغول گشت و در این راه با مشکلات و سختی های زیادی مواجه شد و از جمله این مشکلات اخراج شدن ایشان از سوی اهل بصره بعد اینکه ایشان بدعت و گمراهی و سکوت علمای آنها بر این بدعت ها را انکار می کرد.

۷ ) تألیف کتب بسیار مفید از جمله “کتاب توحید ” و “قواعد الأربع”.

۸) امام در سال ۱۲۰۶ هجری به وفات رسیدند.

 امام محمد بن عبدالوهاب از کسانی بوده که در معرض بیشترین توهین ها و دروغها بر ایشان و دعوتشان قرار گرفته است. علت این توهینها این بوده است که:

۱) طبیعت دعوت و حقیقت راه و منهج ایشان:همانا دعوت ایشان به سوی اسلام پاک و خالی از ناخالصی ها و شرک بود و این دعوت ایشان با آنچه که مردم زمان ایشان بر آن عادت کرده بودند، مخالف بود، و اگر امام عابد سنگ و یا تعظیم کننده ی درخت و یا عابد و تعظیم کننده ی بشر می بود در رأس بزرگان آن زمان قرار میگرفت.
و اسلام پاک بدون شرک در زمان ایشان غریب شمرده میشد ولی ایشان با زنده کردن و تجدید راه صحیح امام مجدد نامیده شده اند.

۲ ) کم بودن اهل سنت و زیاد بودن اهل بدعت (مقصود از اهل سنت کسانی است که بر سنت و راه و روش پیامبر باشند): امام سفیان الثوری (متوفی سال ۲۶۱هجری) می فرماید: ” اگر در مورد شخصی از اهل سنت در شرق شنیدی و تو در غرب هستی، به او سلام برسان، همانا اهل سنت نادر است”.

۳ ) آسانی راه نشر و سفرهای ایشان که سهم بزرگی در انتشار طعن و دروغ بر این امام بزرگوار و راه ایشان داشت.

۴ ) سوء استفاده از مواسم حج برای ملاقات با حجاج از مکانهای مختلف برای دروغ بستن بر شیخ، که کتابهای زیادی بر طعن بر ایشان توزیع میشد و مورد مطالعه مردم قرار میگرفت.

۵ ) در دست گرفتن این حمله ی ظالمانه بر شیخ توسط شخصیت های مشهور و سوء استفاده از مقام و منزلت و شهرتشان برای افترا بستن بر ایشان.

 امام رحمه الله تعالی دعوت کننده به سوی مذهبی خاص یا طریق جدیدی نبودند، بلکه اتباع کننده ی کتاب (قرآن) و سنت رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم، مطابق فهم اصحاب رسول الله و تابعین بوده، همچنین مشغول به دعوت مسلمانان برای رهایی و دوری از بدعت و خرافات بوده و همیشه مردم را به توحید و یکتا پرستی دعوت می دادند.

 پس وهابیت، نه گروه است و نه حزب، بلکه این اسامی بر گرفته از اسم این امام جلیل می باشد که به علمای اهل سنت به قصد دفن حقیقت و ساختن شخصیت های ترسناک در ذهن مردمی که از حقیقت دور نگه داشته شده اند ساخته شده است.

مقاله پیشنهادی

دلداری به مصیبت‌زدگان (۲)

یکی از پادشاهان، حکیمی از حکمای خود را به زندان انداخت؛ حکیم، برای او نامه‌ای …