علاج کسی که در قلبش بیماری حسادت است

مردی قلبش بیماری حسادت دارد،علاج آن چیست؟

جواب:
حسادت، بیماری مهلکی است که از افراد بدطینت و شرور، ناشی می‌شود، همان کسانی که تابِ تحمل دیدن خیر و خوبی را برای افراد ندارند و خیر را برای صاحب آن نمی‌خواهند، و فقط آن را برای خود می‌خواهند.

بنابراین چنین کسانی چشم دیدن نعمت و خوبی را برای دیگران ندارند و با دیدن آن ناراحت می‌شوند، این ها حسود هستند؛ هرچند که آرزوی زوال نعمت را نکرده باشند، چنان که شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمهالله علیه گفته است

بیماریِ حسادت با امور ذیل معالجه می‌گردد: اول این که حسود بداند که این نعمت، فضل و لطف و عنایت خداوند است،

خداوند متعال می‌فرماید:
«آیا به مردم به خاطر آنچه خداوند از فضل خویش به آن‌ها داده حسادت می ورزند».
( النساء: ۵۴ )

خداوند است که انواع نعمت ها و خوبی ها را به افراد ارزانی دارد، حسادت به معنای ناراضی بودن از تقدیر الهی است، هرگاه مؤمن این را بداند از این سرشت و خوی باز می‌آید.

دوم: مسلمان بداند که استفاده ای که او از حسادت می‌برد فقط این است که گناهانش بیشتر می‌شوند و نیکی هایش از بین می روند، به خاطر این ما می‌گوییم: [الْـحَسَدُ یَأْکُلُ الْـحَسَنَاتِ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْـحَطَبَ] «حسادت نیکی ها را چنان می‌خورد که آتش هیزم را از بین می‌برد.»

سوم: حسود بداند که حسادت به جز اندوه و ناراحتی نمی افزاید، هر چقدر نعمت های خداوند بر بندگانش بیشتر شود حسرت خوردن او بیشتر می‌گردد.
چهارم: حسود بداند که حسادت، مانع رسیدن فضل خدا به کسی که با او حسادت می‌شود نمی‌گردد، پس بداند که حسادت ورزیدن او فایده ای ندارد.

پنجم: حسود بداند که هرگاه به حسادت ورزیدن مشغول شود از مصالح و منافع ویژه ی خود فراموش می‌گردد. شما حسادت کننده را می بینید که دائماً در حال جستجوی و خبر گیری از احوال و اموال و فرزندان و علم و… دیگران است و همواره احوال دیگران را جست و جو و پی گیری و دنبال می‌کند.

امور دیگری هست که انسان را بر دوری گزیدن از حسادت یاری می‌دهد که با تأمل در این موضوع، می توان به آن دست پیدا کرد.

(شیخ ابن عثیمین، مجموع دروس فتاوی الحرم المکی۳/۳۶۳، ۳۶۴)