وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابراهیم بن ادهم رحمه الله فرمودند:
«زهد سه نوع است:
زهدی که فرض است،
و زهـدی که فضل است،
و زهدی که مایه سلامت است؛
زهد فرض یعنی دوری از حرام، و زهدفضل یعنی بی رغبتی نسبت به حلال، و زهد سلامت یعنی پرهیز از شبهات ».
و ابو سلیمان دارانی رحمه الله فرمود:
«علمای عراق درباره تعریف زهد اختلاف کرده اند:
بعضی گفته اند: زهد با ترک مردم (و دنیا) حاصل میشود،
و بعضی گفته اند: زهد بـا تـرک شهوات بدست میآید،
و بعضی دیگر گفته اند: زهـد در تـرک سـیر شـدن از غـذا اسـت،
وهرکدام از این معانی به هم نزدیکند، و بنظر مـن زهـد یعنـی تـرک هرآن چیـزی کـه تـو را ازخداوند عزوجل غافل میکند »●
گاهی بعضی از مبتدعان طریقت صوفیه بگونه ای رفتار میکنند که انگار اولیاء الله هستند!
و دیگران هم باید مرید آنها باشند و نزد او توبه کننـد!!
درحالیکـه اولیـاء الله هیچگـاه ادعـای زهد و تقوا ندارند، زیرا از ریاء میترسند .
پس ما نیز نباید هر کسی را بعنوان زاهد و ولی خدا بدانیم و اصلا اولیاء الله از بدعت و خرافات بدور هسـتند بلکـه خـود را بـر سـنت نبـوی وفـق میدهند.
ابوسلیمان دارانی رحمه االله فرمود:
«به زهد و تقوای هیچکسی شهادت مده! چرا کـه زهـد در قلب است (و ما از آن بی اطلاعیم) ».