حیای رسول الله از الله عزوجل

رسول الله صلی الله علیه وسلم از پروردگارشان حیا می کردند. در حدیث اسراء و معراج آمده است، زمانی که برای کم کردن رکعات نماز به نزد الله تعالی چند بار حضور یافت، در آخرین بازگشت ایشان موسی عیه السلام از وی درخواست نمود که بار دیگر به نزد الله سبحانه و تعالی برود، اما ایشان در جواب فرمودند: “از پروردگارم حیا می کنم”.
روایت بخاری و مسلم.

همچنین می فرمایند: ” باید از الله حیا داشت؛ آنچان که حق اوست. گفتند: ای رسول الله! حیا می کنیم. فرمودند: این حیای حقیقی نیست که گمان می کنید. بلکه کسی از الله واقعا حیا دارد که سرش و آنچه را مربوط به آن می شود – زبان، چشم و گوش – را در اطاعت غیر الله به کار نمی گیرد، و شکمش و آنچه که مربوط به آن می شود – شرمگاه، پاها، دست ها و قلب – را در اطاعت غیر از الله به کار نمی گیرد. و مرگ و فنا شدن را به یاد می آورد. کسی که خواستار آخرت است ، دنیا را ترک می کند. شخصی که این کار را کند به درستی که از الله آنچان که باید حیا داشت، حیا دارد”.

روایت ترمذی. آلبانی آن را صحیح دانسته است.