«تحریف» به چه معناست؟

 تحریف یعنی تغییر و تبدیل. واژه ی تحریف از این سخن اعراب گرفته شد است که می گویند: حرّفتُ الشَّئَ عَن وجهِهِ حَرفاً. آن چیز را کاملاً تغییر دادم. تشدید بر روی حرف (راء) هم برای مبالغه است.

  تحریف کلام هم یعنی تفسیرِ آن، بر خلافِ معنایی که به ذهن می رسد. کاری که متکلمین درمورد نصوص شرعی که متعلق به بحث اسماء وصفات الاهی انجام داده اند هم، تحریف محسوب می شود. مانند جَهمیِّه و اشاعره که «استَوَی: قرار گرفت» را به «استَولَی: چیره و غالب شد» تفسیر نموده اند.

اشاعره گویند: (و جاءَ ربُّکَ: پروردگارت آمد)  یعنی دستور پروردگارت آمد.

اهل بدعت «الیَدَین: دو دَست» را به نعمت و قدرت تفسیر می کنند.

گروهی از بدعتیان هم لفظ جلاله ی اللهُ را در آیه ی{وکَلَّمَ اللهُ موسی تَکلیماً}: الله با موسی سخن گفت& ، با فتحه خوانده اند. یعنی اللهَ.