وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
متن کامل آیه به این شکل است:
« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاهِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَى الْکَعْبَیْنِ ۚ وَإِن کُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا ۚ وَإِن کُنتُم مَّرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنکُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَیَمَّمُوا صَعِیدًا طَیِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُم مِّنْهُ ۚ مَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیَجْعَلَ عَلَیْکُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَٰکِن یُرِیدُ لِیُطَهِّرَکُمْ وَلِیُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ». (مائده:۶)
معانی کلمات:
فاغْسـِــلُواْ = پس بشویید
وُجُوهــَـکُمْ = صورتهایتان
وَأَیْدِیَـکُمْ = و دستهایتان
وَامْسـَـحُواْ= و مسح کنید
بِرُءُوسِـکُمْ ، بِوُجُوهِـکُمْ = به سرهایتان، به صورت هایتان
أَرْجُلــَـکُمْ= پاهایتان
أَیْـدِیکُم= دستهایتان
برادران اهل تشیع، من با هرچه که در توانم است و به ساده ترین زبان و گیرا ترین پیام سخن می‌گویم، و مطمئن هستم که همه می‌فهمند، مگر کسی که در مقابل فهمیدن مقاومت کند و « صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ» شده باشد و از شدت تعصب حاضر نباشد که حتی پاکیزگی خود را نیز رعایت کند!!!
خداوند می‌فرماید : «فاغْسِلُواْ وُجُوهَـکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ»
در این قسمت کلمه «وُجُوهـَـکُمْ» بر روی حرف (هــَ ) فتحه دارد. و مفعول به است.
همچنین کلمه « أَیْدِیَـکُمْ » نیز بر روی حرف (یــَ ) فتحه دارد، و معطوف است و وجوهکم معطوف علیه.
در ادامه می‌فرماید: «وَامْسَحُواْ بِرُءُوسِـکُمْ وَ أَرْجُلَـکُمْ إِلَى الْکَعْبَینِ»
در اینجا (بـِ ) کسره دارد و «رُءُوسِـکُمْ» را نیز در محل (سـِ) کسره می‌دهد.
و اگر منظور مسح کردن پاها همانند مسح کردن سرها می‌بود؛ به همین منوال باید ادامه می‌داد و «أَرْجُلَکُمْ» را نیز با کسره می آورد، ( به این شکل: أَرْجُلِکُمْ) تا قواعد نحوی جمله به هم نخورد و معنای مسح کردن پاها را بدهد.
علت اینکه می‌بایست «أَرْجُلِکُمْ» می آمد تا معنی مسح پاها را بدهد، در واقع بخش دوم آیه است.
آیه دو بخش دارد. بخش اول مربوط به وضو با آب و بخش دوم در صورت نبود آب، تیمم کردن است.
در بخش تیمم به اعراب کلمات دقت کنید:
«فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیداً طَیِّباً فَامْسَحُواْ بِوُجُوهـِــکُمْ وَأَیْدِیـکُم مِّنْهُ»
به این نکات توجه کنید:
شیعه می‌گوید از کلمۀ «بِرُؤُوسِکُمْ = سرهایتان» به بعد، هر اندامی آمده باشد، باید آن را مسح کرد. حال ادامه…
«بِرُؤُوسِکُمْ» در حکم «بِوُجُوهـِــکُمْ» است. دقیقا شبیه، موازی و برابر در اعراب هستند.
«وَأَرْجُلــَـکُمْ» نیز باید در حکم «وَأَیْدِیـکُم» می‌بود، اما نیست!!!
برای تیمم یعنی بخش دوم آیه، با حرف (بـِ) اختصار در مسح قسمتی از صورت را نشان می‌دهد، سپس «وُجُوهـِــکُمْ» نیز کسره گرفته و به همین منوال، دست ها نیز یعنی «وَأَیْدِیـکُم» کسره گرفته است و می‌فهمیم که دست ها هم مسح می‌شود؛ چون عطف است بر صورتی که مسح می‌شود.
همچنین اعراب دست‌ها، هم وزن و هم آهنگ بخش اول آیه نیست و همانند بخش اول آیه نگفته است: «وَأَیْدِیَـکُم».
آیه در بخش مربوط به تیمم چنین است:
«فَامْسَـحُواْ بِوُجُوهـِــکُمْ وَأَیْدِیـکُم»
بر خلاف بخش اول آیه که در قسمت أَرْجُلــَـکُمْ فتحه گرفته است.
«وَامْسـَـحُواْ بِرُؤُوسـِـکُمْ وَأَرْجُلــَـکُمْ»
وَامْسَحُوا ——– بِرُءُوسِکُمْ ——– وَأَرْجُلَکُمْ
فَامْسَحُوا ——– بِوُجُوهِکُمْ ——– وَأَیْدِیکُم
اگر طبق ادعای شیعه که می‌گوید: بعد از کلمۀ مسح هر آنچه آمد را باید مسح کنیم، طبق آنچه در بالا گفتیم، می‌بینیم که اعراب سر ها و دست ها یکی نیستند، و این تفاوت اعراب بی حکمت و بی دلیل نیست.
اما طبق قواعد نحوی متوجه می‌شویم که علت اینکه پاها بر خلاف سرها فتحه دارد، این است که در واقع به صورت ها و دست ها (جهت شستن) عطف شده است.
و اگر هدف خداوند مسح کردن پاها می‌بود، به همان ترتیبِ حرکه گذاریی که در بخش دوم آیه آورده بود، می‌بایست پاها را نیز با کسره می آورد و می‌گفت: « وَأَرْجُلِکُمْ ».
اما چون «وَأَرْجُلَکُمْ» بر روی «لَ» فتحه دارد، یک علت بیشتر وجود ندارد، آن هم این است که «أَرْجُلَکُمْ» عطف است بر «وُجُوهَکُمْ» و قواعد نحوی آن به «وُجُوهَکُمْ» و «أَیْدِیَکُمْ » بر می‌گردد.
اما چرا خداوند «أَرْجُلَکُمْ» را نیز در کنار «وُجُوهَکُمْ» و «أَیْدِیَکُمْ » نیاورده و بلکه بعد از مسح سر ها آورده است؟
پاسخ خیلی کوتاه و واضح است. برای اینکه ترتیب وضو به هم نخورد. و اگر کسی این پاسخ را قبول ندارد ، نمونه ای دیگر از آن را در آیات دیگر به وی نشان می‌دهیم.
خداوند در سوره توبه می‌فرماید: «أَنَّ اللَّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ». (توبه:۳)
حال اگر طبق ادعای شیعه، بگوییم که هر آنچه بعد از کلمه بریء آمده باشد، همانا خداوند از آن بیزار و بریء است، در آن صورت معنای آیه چنین خواهد شد: « خداوند از مشرکان و رسولش بیزار است».
و العیاذ بالله این کفر است و خطا، بلکه معنای آیه چنین است: «خداوند و رسولش بیزار هستند از مشرکان».
همچنین خداوند می‌فرماید پاهایتان را تا دو کعب بشورید «إِلَى الْکَعْبَیْنِ» ، و نگفته الی الکعاب. ولی برای دست ها می‌فرماید: « إِلَى الْمَرَافِقِ». این بدین معنی است که در هر پا یک قوزک وجود ندارد و وقتی خداوند می‌فرماید دو قوزک را بشویید، حتی اگر به معنی مسح هم می‌بود، باز هم خلاف وضوی شیعه می‌باشد؛ چراکه شیعه پاهایش را تا دو کعبش مسح نمی‌کند، بلکه روی پایش را مسح می‌کند. و هدف خداوند از ذکر قوزک، بیان این نکته بوده که کل پاها را از انگشتان تا انتها باید شست و هیچ جایی از پا را نباید رها کنیم و اصلاً معقول نیست که پاها را که از تمام قسمت های وضو بیشتر کثیف می شود، تنها یک قسمت آن را شست و قسمت دیگر را رها کرد!
همچنین در نحوۀ شستن نیز، وضوی شیعه خلاف ظاهر قرآن است. چون خداوند می‌فرماید:
«فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ»
ترجمه: « (ای مومنان) پس صورت‌های خود و دستهایتان را تا آرنج بشویید».
پس باید دست ها را که مبداء هستند، (الی = به سوی) تا آرنج ها شست؛ ولی شیعه دقیقاً بر عکس ظاهر صریح قرآن، از آرنج ها به طرف دست ها حرکت کرده و می‌شوید و برای اینکه این نحوۀ شستن شیعه صحیح باشد، باید آیه به این شکل می بود:
«فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَالْمَرَافِقِ إِلَى أَیْدِیَکُمْ »