آن چه که موجب داخل شدن در بهشت می گردد

سرپرستی نمودن یتیم:

از سهل بن سعدرضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

أَنَا وَکَافِلُ الْیَتِیمِ فِی الْجَنَّهِ هَکَذَا وَأَشَارَ بِالسَّبَّابَهِ وَالْوُسْطَى وَفَرَّجَ بَیْنَهُمَا شَیْئًا.

[رواه البخاری]

«من و سرپرست یتیم در بهشت این چنین هستیم و به انگشت سبابه و وسطی که قدری میان آن ها فاصله انداخته بود اشاره نمود».

ترک نمودن درخواست چیزی از مردم:

از ثوبان رضی الله عنه روایت است که رسول الله علیه الصلاه والسلام فرمود:

مَنْ یَکْفُلُ لِی أَنْ لَا یَسْأَلَ النَّاسَ شَیْئًا وَأَتَکَفَّلُ لَهُ بِالْجَنَّهِ فَقَالَ ثَوْبَانُ أَنَا فَکَانَ لَا یَسْأَلُ أَحَدًا شَیْئًا [رواه ابوداودوصححه الآلبانی]

«چه کسی از من قبول می کند که در قبال این که چیزی از مردم درخواست نکند بهشت را برای او ضمانت کنم؟ ثوبان گفت: من ای رسول خدا. پس از آن از هیچ کس هیچ چیزی نخواست».

حفظ زبان و میان دو پا از گناهان:

از سهل بن سعدرضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

مَنْ یَضْمَنْ لِی مَا بَیْنَ لَحْیَیْهِ وَمَا بَیْنَ رِجْلَیْهِ أَضْمَنْ لَهُ الْجَنَّهَ [رواه البخاری]

«هرکس ما بین دو لب و دو پایش را ضمانت کند، من بهشت را برایش تضمین می کنم».

صبر بر از دست دادن محبوبان از فرزندان و غیر آن ها:

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله علیه الصلاه والسلام فرمودند:

یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى مَا لِعَبْدِی الْمُؤْمِنِ عِنْدِی جَزَاءٌ إِذَا قَبَضْتُ صَفِیَّهُ مِنْ أَهْلِ الدُّنْیَا ثُمَّ احْتَسَبَهُ إِلَّا الْجَنَّهُ [أخرجه البخاری]

«خداوند می فرماید: بنده مؤمنم نزد من جزایی جز بهشت ندارد آن گاه که محبوبی از میان اهل دنیا از او می گیرم و او بر آن صبر می کند و به آن راضی است».

اطاعت و فرمانبری زن از همسرش:

ازابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

إذا صلت المرأه خمسها وصامت شهرها وحصنت فرجها وأطاعت بعلها دخلت من أی أبواب الجنه شاءت

«هنگامی که زن نمازهای واجب را بخواند و ماه رمضان را روزه بگیرد و میان دو پایش را حفظ کند و از شوهرش اطاعت کند از هر کدام از درهای بهشت که بخواهد داخل می شود».[أخرجه ابن حبان وصححه الآلبانی]

زنی که هنگام وضع حمل بمیرد:

از راشد بن حبیش رضی الله عنه روایت است که رسول الله علیه الصلاه والسلام فرمود:

الْقَتْلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ شَهَادَهٌ وَالطَّاعُونُ شَهَادَهٌ وَالْغَرَقُ شَهَادَهٌ وَالْبَطْنُ شَهَادَهٌ وَالنُّفَسَاءُ یَجُرُّهَا وَلَدُهَا بِسُرَرِهِ إِلَى الْجَنَّهِ

[أخرجه أحمدو حسنه الآلبانی]

کشته شدن در راه خداوند، شهادت است. طاعون، غرق شدن، مرگ به خاطر مریضی در شکم شهادت است و وضع حمل هنگام تولد فرزند شهادت است و فرزندش او را با تخت هایی به سوی بهشت حمل می کند.

وآخردعوانا ان الحمدلله رب العالمین.

مقاله پیشنهادی

آنچه به هنگام بازگشت از حج یا عمره یا غیره گفته می‌‌شود

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رضی الله عنهما قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه …