وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
توصیف مسلمانان در کتابهای آسمانی پیشین (۴)
۴- أشعیاء گواهی به صلاح و دیانت امّت محمّد صلی الله علیه وسلم داده و می‌گوید: «به زودی برای تمامی ساکنان این زمین، از دور، عَلَم و نشانۀ [نبوّت] را برپا خواهم کرد و [پیامبر صلی الله علیه وسلم] مردم را از دورترین نقاط زمین فرا می‌خواند و آنان شتابان به سویش می‌روند.»[۱]
ابن تیمیّه در توضیح این بشارت می‌گوید: «نداء همان لبّیک‌گفتنی است که پیامبر ج آن را در مراسم حج مشروع ساختند. مسلمانان هم کسانی هستند که الله تعالی را ستایش نموده و وی را یگانه دانستند و پروردگار را عبادت نمودند، ربوبیّت را مخصوص او دانستند، بت‌ها را شکستند و بت‌پرستی را از بین بردند.
مراد از علم و نشانۀ برافراشته، پیامبری است.
صفیر و بانگ زدن یعنی فراخواندن آنان به سوی بیت الله و مشعرها، که در نتیجۀ آن، با اطاعت و فرمانبرداری کامل به سمت آن می‌روند.»[۲]
[۱]– الجواب الصّحیح، ص ۲۵۸؛ برای اطّلاع از متن کامل، نک: سفر أشعیاء، إصحاح ۵: ۲۶- ۳۰؛ عهد قدیم، ص ۷۸۷٫
[۲]– همان.