تصریح و مژدۀ کتاب‎های پیشین به بعثت پیامبر اسلام (۶)

تصریح و مژدۀ کتاب‎های پیشین به بعثت پیامبر اسلام (۶)

۴- در کتاب حبقوق نقل شده که او گفت: «الله از تیمن آمد و قُدُس بر کوه‌های فاران آشکار شد و زمین از نورش پُر گشت و لشکرش در دریا روان شد.»^[۱]

۵- داود در مزامیر خود _ یعنی زبور- ^[۲]می‌گوید: «به همین سبب، الله متعال تا ابد به او برکت داد، پس ای جبّار! شمشیر را به شانه‎ات بینداز که نکویی از آنِ تو و حمد غالب برای توست. سخن حق و راه عبادت را در پیش بگیر که احکام و قوانین تو در گروِ هیبت یمین توست و تیر تو تیز و برنده است و امّت‌ها تحت فرمانت هستند.»

شیخ الإسلام این بشارت را در کتاب «الجواب الصّحیح»^[۳] به نقل از کتاب‌های اهل کتاب آورده و سپس می‌گوید: «پس از داود، غیر از محمّد صلی الله علیه وسلم پیامبر دیگری دارای شمشیر نبوده و امّت‌ها زیر سلطۀ ایشان قرار گرفتند و احکام پیامبر صلی الله علیه وسلم مقرون با هیبت و عظمت بود، چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند: “نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِیرَهَ شَهْرٍ”^[۴]؛ “[در حالی که هنوز دشمن] به فاصلۀ یک ماه [رفتن از من دور بود، از جانب الله تعالی بر وی] یاری داده شدم [و الله، ترس از من را در دل دشمن انداخت].”»^[۵]

[۱]– نک: سفر حبقوق، إصحاح سوم، صص ۳- ۷، عهد قدیم، ص ۱۰۴۶؛ الجواب الصّحیح، ج ۵، ص ۲۲۳؛ هدایه الحیاری، ص ۱۴۷٫

[۲]– نک: الجواب الصّحیح، ج ۵، ص ۲۳۷٫

[۳]– الجواب الصّحیح، ج ۵، ص ۲۳۷؛ نک: هدایه الحیاری، ص ۱۵۱؛ عبارتی به همین معنا در ترجمۀ کنونی کتاب مقدّس نیز آمده است؛ نک: سفر مزامیر، مزمور ۴۵: ۱- ۵؛ عهد قدیم، ص ۶۷۲٫

[۴]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۳۳۵٫

[۵]– الجواب الصّحیح، ج ۵، صص ۲۳۷- ۲۳۸٫