۱۸) و ابن ماجه به روایت از عبدالله بن حارث بن جزء زَبیدی حدیثی تخریج کرده که از طریق ابن لَهیعَه([۱]) و او را ابوزُرعه و وی از عَمرو بن جابر حَضرَمی و او از عبدالله بن حارث بن جزء روایت کرده است که پیامبر صلی الله علیه و سلم گفت: «مردمی از مشرق بیرون میآیند و برای مهدی کار را بنیان میگذارند یعنی سلطنت و قدرت او را مستحکم میکنند!».
طبرانی گفته است این حدیث را تنها لَهیعَه روایت کرده است و ما در ضمن حدیث علی علیه السلام که آن را طبرانی در مُعجَمِ أوسَطِ خود تخریج کرده بود یاد کردیم که ابن لَهیعه ضعیف است و هم یاد آور شدیم که شیخ وی عَمرو بن جابر از وی ضعیفتر است!.
۱۹) بَزّار در مسند خود و هم طبرانی در معجم أوسط خویش از أبوهریره حدیثی تخریج کردهاند که عبارت آن از طبرانی است و أبوهریره از پیامبر صلی الله علیه و سلم روایت کند که فرموده است: «مهدی میان أمّت من خواهد بود اگر دوران فرمانروایی او کوتاه باشد هفت وگرنه هشت وگرنه نه سال(؟!) خواهد بود. أمّت من در روزگار وی چنان متنعّم خواهد شد که همانند آن متنعّم نشدهاند. آسمان پی درپی بر ایشان باران خواهد فرستاد و زمین هیچ یک از گیاهان خود را ذخیره نخواهد کرد و ثروت خرمنوار در دسترس مردم قرار خواهد گرفت چنانکه مرد بر میخیزد و میگوید: ای مهدی مرا ثروتی بخش و او میگوید: برگیر!».
بزّار و طبرانی گفتهاند این حدیث را تنها محمّد بن مروان عِجلی نقل کرده و بزّار افزوده است که معلوم نیست هیچ کس او را متابعت کرده باشد….. ابوزُرعه گفته است حدیث او نزد من پذیرفتنی نیست و عبدالله بن أحمد بن حَنبل گفته است دیدم محمّد بن مروان عِجلی أحادیثی را نقل میکند و من حضور داشتم و به عمد آنها را ننوشتم و آنها را فرو گذاشتم و حال آنکه برخی از اصحاب ما آن را مینوشتند و گویی ابن حنبل با این بیان او را تضعیف کرده است.
۲۰) ابویَعلی موصِلی در مسند خود به روایت از أبوهریره حدیثی بدین سان تخریج کرده است: «أبوهریره گفت دوست من أبوالقاسم صلی الله علیه و سلم به من خبر داد که رستاخیز پدید نمیآید مگر آنکه درمیان مردم مردی از خاندان من ظهور کند و او آنقدر مردم را برمیانگیزد تا به حقّ باز گردند. پرسیدم: چه مدّتی فرمانروایی میکند؟ فرمود: پنج ودو! گفتم: مقصود از پنج ودو چیست؟ گفت: نمیدانم!!». (انتهی)