تبرک جستن به درخت و سنگ و امثال آنها

الله متعال می‌فرماید: ﴿أَفَرَءَیۡتُمُ ٱللَّتَ وَٱلۡعُزَّىٰ ١٩﴾ [النجم: ۱۹]. «آیا به “لات” و “عزی” توجه کرده‌اید (که هیچ سود و زیانی به شما نمی‌رسانند)؟».

عن أبی واقد اللیثی قال: «خرجنا مع رسول الله ﷺ إِلَى حُنَیْنٍ ونحن حدثاء عهدٍ بکفر وللمشرکین سِدْرَهٌ یَعْکُفُونَ عِنْدَهَا وینوطون بِهَا أَسْلِحَتَهُمْ یُقَالُ لَهَا ذَاتُ أَنْوَاطٍ فَمَرَرْنَا بِسِدْرَهٍ فَقُلْنَا یَا رَسُولَ اللَّهِ! اجْعَلْ لَنَا ذَاتَ أَنْوَاطٍ کمالهم ذات أنواط. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ : «الله اکبر! إنها السُّنن، قلتم وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ کَمَا قَالت بنو إسرائیل لمُوسَى: ﴿ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا کَمَا لَهُمۡ ءَالِهَهٞۚ قَالَ إِنَّکُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ﴾ [الأعراف: ۱۳۸]. لَتَرْکَبُنَّ سُنَنَ مَنْ کانَ قبلَکم». [ترمذی این حدیث را روایت کرده و آن را صحیح دانسته است.]

ابوواقد لیثی گوید: «ما در حالی که تازه مسلمان شده بودیم، با رسول‌الله ﷺ به سوی حنین می‌رفتیم. مشرکان آن دیار، درخت سدری داشتند که پیوسته در کنارش به عبادت می‌پرداختند و سلاح‌های خود را برای تبرک به آن آویزان می‌کردند. از این‌رو به “ذات انواط” مشهور شده بود. ما به رسول‌الله ﷺ گفتیم: برای ما نیز ذات انواط، مقرر کنید. رسول‌الله ﷺ فرمود: «الله اکبر! این، روش پیشینیان است؛ و سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، شما همان سخنی را گفتید که بنی‌اسرائیل به موسی؛ گفتند: ﴿ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا کَمَا لَهُمۡ ءَالِهَهٞۚ قَالَ إِنَّکُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ﴾ [الأعراف: ۱۳۸]. [ «(بنی‌اسرائیل) گفتند: (ای موسی!) همانطور که آنان معبودانی دارند، برای ما نیز معبودی مقرر کن». [سپس رسول‌الله ﷺ افزود:smirk: شما نیز از روش‌های آنان پیروی خواهید کرد».