اتاق های جنت

اما در مورد آراستگی و زیبائی فرش ها و دکوراسیون و زینت اطاق های جنت و استحکام بنا و منظره معماری آنها جای سؤال نیست، زیرا رسول خدا – صلى الله علیه وسلم – می فرماید: «إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّهِ لَیَتَرَاءَوْنَ أَهْلَ الْغُرَفِ مِنْ فَوْقِهِمْ کَمَا تَتَرَاءَوْنَ الْکَوْکَبَ الدُّرِّىَّ الْغَابِرَ فِى الأُفُقِ مِنَ الْمَشْرِقِ أَوِ الْمَغْرِبِ، لِتَفَاضُلِ مَا بَیْنَهُمْ. قَالُوا: یَا رَسُولَ اللَّهِ، تِلْکَ مَنَازِلُ الأَنْبِیَاءِ لاَ یَبْلُغُهَا غَیْرُهُمْ، قَالَ: بَلَى، وَالَّذِى نَفْسِى بِیَدِهِ، رِجَالٌ آمَنُوا بِاللَّهِ وَصَدَّقُوا الْمُرْسَلِینَ»
«ساکنان بهشت قصرنشینانی را که در بالای سر آنان نشسته اند نگاه می کنند، همانطور که به ستارگان تابناکی که در حال غروب در اُفق مشرق و مغرب هستند نگاه می نمایند، چون این قصرنشینان دارای مقام و درجات بالاتر از افراد عادی هستند، اصحاب گفتند: ای رسول خدا! حتماً این قصرها منزل پیغمبران می باشند، غیر پیغمبران به چنین جاهایی نمی رسند؟: پیغمبر – صلى الله علیه وسلم – گفت: بلی، قسم به ذاتی که جان من در دست اوست! ساکنین این منازل کسانی هستند که به خدا ایمان دارند و فرستادگان خدا را تأیید کرده اند».
برادر و خواهر عزیزم! در مورد ارزش و منزلت اطاق های بهشت نه از جنبه های ظاهری و بلندی و درخشش آنها، بلکه از نظر آرامش روحی و ابدی که در آنها وجود دارد باید بگویم. آری، آنها نشانه های عظمت خدا و پاداش جاویدانی است که پروردگار برای بندگان صالح و نیکوکار خود که در این دنیا به چیزهای غیبی ایمان آوردند و از گناه دوری کرده و نسبت به پروردگار کفر و شرک نورزیدند، در نظر گرفته است و مقام و منزلت آنها را هم در این دنیا والا کرده و هم در آخرت در اطا ق های مجلل بهشت جای داده است.
برادر و خواهرم! دوست داری فرموده خداوند را در این مورد برایت قراءت نمایم که می فرماید: {((((((الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِیَّهٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا یُخْلِفُ اللَّهُ الْمِیعَادَ (((} [الزمر: ۲۰]. ترجمه: «ولى کسانى که از پروردگارشان ترسیدند، براى آنان غرفه هایى است که از فراز آنها غرفه هایى دیگر بنا شده و از زیر آنها نهرها جارى است. خدا این وعده را داده است خدا وعده خلافى نمى کند».
ألا یا عین ویحک أسعدینی
بغزر الدمع فی ظلم اللیالی
لعلک فی القیامه أن تفوزی
بخیر الدار فی تلک العلالی 
وای بر تو ای چشم من! مرا با ریختن اشک زیاد در تاریکی های شب خوشبخت و سعادتمند بگردان.
شاید در قیامت در آن خانه های خوب بهشت من را سرفراز و سربلند بگردانی.
ای بنده خدا! آستین مردانگی و همت را بالا بزن، زیرا نعمت های خداوند باارزش و گران قیمت هستند، بهای آنها عبادت و تقوی و عمل نیک است، البته به دست آوردن این نعمت ها برای آنانی که خداوند به آنها کرم و احسان نموده، سهل و آسان می باشد.
بنابراین، برای رسیدن به این پاداش بزرگ و کسب نعمت های جاویدان الهی از دیگران سبقت گیر، زیرا هر شخصی که احسان و نیکی های ابدی خداوند را که در کاخ ها و اطاق های بهشت هستند، با نعمت ها و خوشی های زودگذر و فانی این دنیا عوض نماید، بدون تردید انسانی نادان و ناآگاه است.
و خداوند می فرمایند: {((((((أَمْوَالُکُمْ وَلَا أَوْلَادُکُمْ بِالَّتِی تُقَرِّبُکُمْ عِنْدَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آَمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَئِکَ لَهُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آَمِنُونَ ((((} [سبأ: ۳۷]. ترجمه: «اموال و اولاد شما چیزهائی نیستند که شما را به ما (خداوند) نزدیک سازند، بلکه کسانی که ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند، آنان (مقرب درگاه الهی بوده و) در برابر اعمالی که انجام داده اند، پاداش دو برابر دارند. و ایشان در طبقات بالا (یعنی در برترین منازل بهشت) در امن و امان به سر می برند».