فقه

متد علمی در تعامل با موضوعات مورد اختلاف در قواعد زیر خلاصه می‌شود (۱)

۱- بیان دقیق و امانتدارانه سخنان اختلاف کنندگان، بدون هیچ افزایش و یا کم و کاستی در آن زیرا این کارِ تو، شهادت دادن در مورد آنان است و شاهد باید در شهادتش مطمئن باشد و با تمام توان و سعی و تلاش بکوشد که چیزی را به مردم نسبت ندهد که آنان انجام نداده‌اند، وگرنه دروغگو یا غافل و …

بیشتر بخوانید »

موضوعاتی که مورد اختلاف است

هر موضوعی که اجماع بر آن صورت نگرفته باشد، خود به دو بخش تقسیم می‌شود: ۱- بخشی که اختلاف در آن جایز است این بخش دارای علل و اسباب شرعی است که هرگاه آداب و قواعد شرعی آن رعایت شود، هیچ گونه محدودیتی بر آن مترتب نیست، مؤمنان در عبادت خداوند متفاوتند و این از آن جهت است که نصّی …

بیشتر بخوانید »

موضوعاتی که مورد اجماع است

مسائلی هستند که مجتهدین اسلامی در هر زمانی بر آن اتفاق‌نظر دارند، در نتیجه جای هیچ اختلافی باقی نمانده است و کسانی که بعد از آنان می‌آیند، چاره‌ای جز موافقت و پیروی ندارند. اجماعی که به صورت شرعی بوده و درستی آن به ثبوت و قطعیت رسیده، دلیلی است که پذیرش و اعتماد به آن واجب و ضروری است، و …

بیشتر بخوانید »

فرق بین معجزات پیغمبران و سایر امور خارق العاده

درصورتی که یک مسلمان یک کار خارق العاده¬ای را از کسی ببیند که با شرایط معجزه که قبلا گفته شد تطبیق نمی‌گردد، معجزه شمرده نمی‌شود. دانشمندان قرآن شناس میان معجزات پیغمبران و سایر امور خارق العاده که شاید توسط بعضی از انسان‌های بی‌دین مانند جادوگران، فال‌بینان و غیره صورت پذیرد فرق‌های زیر را بیان داشته¬اند: ۱- پیغمبر مکلف است آنچه …

بیشتر بخوانید »

اقسام معجزه

معجزه بر دو نوع است. ۱- معجزات حسی مثلاً معجزه¬ی اسراء، معراج و شق القمر، بیرون‌شدن آب از انگشتان پیامبر ج و زیاد شدن غذای کم. ۲- معجزات عقلی مثل خبر دادن از اشیای غیبی و قرآن کریم.

بیشتر بخوانید »

شروط معجزه:

معجزه دارای شرایط ذیل می‌باشد: ۱- معجزه باید یک امر خارق العاده باشد که مردم به آن عادت نداشته باشند و هرگاه کسی کار عادی را انجام دهد معجزه گفته نمی‌شود. مثلا معجزه شق القمر یک کار خارق العاده بود که در زمان حضرت محمد ج به وقوع پیوست. ۲- معجزه باید چالشی برای شک کنند‌گان و منکران باشد، زیرا …

بیشتر بخوانید »

تعریف معجزه در اصطلاح:

معجزه یک امر خالق العاده است که با چلنج (چالش) همراه بوده است، کسی در مقابل آن معارضه نمی­تواند نماید، توسط مدعی نبوت آشکار شود و موافق به دعوایش باشد[۱]. [۱]– المفصل فی الرد على شبهات أعداء الاسلام، جمع وإعداد الباحث فی القرآن والسنه علی بن نایف الشحود، ۶ – ۹۳٫

بیشتر بخوانید »

مجزه در لغت:

ریشه­ی کلمه­ی معجزه، (عجز) می‌باشد: عَجَزَ عجْزاً و عُجُوْزاً و عَجَزَاناً که به معنای ضعیف بودن و ناتوان بودن است که بر ضد قدرت، استعمال می‌گردد، مثلا می‌گوییم خالد از بالا رفتن به کوه عاجز است. سیبویه می‌گوید که عجز فعل لازم است[۱] و با اضافه کردن همزه­ فعل متعدی شده است و به (اعجز – یعجز، اعجازا) می‌شود، که …

بیشتر بخوانید »

قضاوت

– یکی از کارهای بسیار سخت میزان کردن ترازوی عدالت با وزنه­ی قضاوت است. دو کس هرگز نمی‌توانند، قضاوت نمایند؛ اوّلی: شخص بسیار عالم بخاطر ترس از خداوند متعال و دوّمی: شخص بسیار جاهل به خاطر عدم ترس از خداوند متعال. – سه چهارم قضّات در آتش دوزخ قرار دارند و تنها یک قسمت از چهار قسمت به بهشت می‌روند. …

بیشتر بخوانید »

مساجد و آداب آن

احادیث صحیح بسیار زیادی در مورد مساجد وجود دارد از جمله: ۱- «المساجِدُ بُیُوتُ المُتَّقین». یعنی: «مساجد خانه­ی پرهیزکاران است». ۲- نشستن در مساجد را برای خود لازم بگیرید، چرا که مساجد جایگاه انبیاست. ۳- ابو ادریس خولانی می‌گوید: مساجد جای نشستن محبوب‌ترین بندگان خداست و هرزه­گویان به آن راه ندارند. ۴- مالک بن دینار می‌گوید: اگر قضای حاجتی نبود، …

بیشتر بخوانید »

توبه نصوح

شخص مخنّثی (دو جنسی) بنام نصوح بود که در خدمت یکی از پادشاهان زمان خود بود که روزی به یکی از اتاق‌های خزائن پادشاه طمع کرد و این عامل باعث شد تا یکی از کلید این درها را بدزدد. بعد از چند روز دختر پادشاه از موضوع گُم شدن یکی از کلید‌ها باخبر شد و لهذا تمام کارکنان قصر را …

بیشتر بخوانید »

دُعاها در مستجاب شدن چهار نوع هستند

دُعاها در مستجاب شدن چهار نوع هستند: دسته­ی اوّل: دعاهایی هستند که در طی چند روز مستجاب می‌شوند: مانند دعای شرّ پدر و مادر علیه فرزند خود، دعای مظلوم بر ظالم و دعای زندانی بی‌گناه. دسته­ی دوّم: دعاهایی هستند که بعد از گذر چند ماه مستجاب می‌شود، مانند دعای پیامبر بر هدایت شدن کفّار و مشرکین مکّه که بعد از …

بیشتر بخوانید »

ربا خواری

پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم فرمود: در شب معراج صدای رعد و برق شدیدی از آسمان می‌شنیدم و گروهی را مشاهده نمودم که شکم‌های آن‌ها مانند دیگ‌های بسیار بزرگ بود و در درون آن‌ها مارها و عقرب‌های وحشتناکی بود که مرتّباً آن‌ها را از درون نیش می‌زدند. گفتم: سبحان الله این‌ها چه کسانی هستند؟ به من گفته شد رباخواران! …

بیشتر بخوانید »

اسباب اختلاف مقبول (۲)

از دیگر اسباب اختلاف آنان، اختلاف آنان در مورد میزان حجیت برخی از منابع فقهی است، مثلاً برخی از آنان قیاس را یکی از منابع احکام به حساب نیاورده، به همین دلیل، بر احکامِ مبتنی بر قیاس یا مستنبط از آن اعتراف نمی‌کنند و در نتیجه، بین قایلان و منکران قیاس اختلاف روی می‌دهد. اسباب اختلاف، به طور کلی -در …

بیشتر بخوانید »

اسباب اختلاف مقبول (۱)

اختلاف مجتهدان اسباب زیادی دارد که آن‌ها را باید در جاهای خودشان در کتاب‌های فقه و اصول فقه و خلاف شناخت و هدفِ ما در این جا تفصیل و شرح همه‌ی آن موارد نیست. در این جا، از میان آن اسباب به چند مورد بسنده می‌کنیم، از جمله: «اختلاف آنان در قواعد تفسیر نصوص قرآن و سنت» که این موضوع …

بیشتر بخوانید »

اسبابِ اختلاف مذموم (جهل)

از دیگر اسباب اختلاف مذموم، جهل است. جهلِ انسان عادتاً بیشتر از علمِ اوست و او، گاهی این حقیقت را فراموش می‌کند و در مورد آنچه نفی و انکار می‌کند، دقت نمی‌ورزد و اطمینان حاصل نمی‌کند و گمان می‌برد که فقط آنچه او می‌داند حق و صواب است و غیر آن باطل است و به همین خاطر، اقدام به رد …

بیشتر بخوانید »

اسبابِ اختلاف مذموم (هوی)

هوی شهوات و معاصیی است که نفس انسان به سوی آن‌ها میل می‌کند. در قرآن کریم، هوی در هر جایی وارد شده مورد مذمت واقع شده است. اختلاط هوی با قلب موجب تبعیت از امور باطلی می‌شود که نفس آن‌ها را آرزو می‌کند و نیز موجب ترک حق و دشمنی با اهل حق می‌گردد و در نتیجه، صاحب هوی به …

بیشتر بخوانید »

اسبابِ اختلاف مذموم (بغی ۲)

گاهی، همانند چنان اخلاق نکوهیده‌ای یا نمونه‌ای از آن در میان مسلمانان هم ایجاد می‌شود و موجب تفرقه و اختلاف مذموم در میان آنان می‌گردد، زیرا نفس افراد استعداد ظالم و حسادت و میل به برتری‌یافتن در زمین- ولو از راه فساد- را دارد و این‌ها همه از مظاهر بغی می‌باشند. از جمله صورت‌های بغی که در میان مسلمانان ایجاد …

بیشتر بخوانید »

اسبابِ اختلاف مذموم (بغی ۱)

این اسباب، به بغی و هوی و جهل برمی‌گردند و گاهی هم این اسباب باهم جمع شده، بدین ترتیب، از آن اختلافی در قبیح‌ترین و زشت‌ترین صورت و شکل نشأت می‌گیرد و گاهی نیز جدا می‌شوند و بدین وسیله، از اختلاف مذموم چیزی ایجاد می‌گردد که برای گناهکارشدن و هلاک‌شدن طرفینِ اختلاف کفایت می‌کند ۱-  بغی بغی، همان تجاوز از …

بیشتر بخوانید »

صواب و خطا در اقوال مجتهدان (۲)

کسانی که معتقدند عده‌ای از مجتهدانی که باهم دچار اختلاف می‌باشند، بر خطا هستند، خودشان هم در مورد گناهکار شدنِ این افرادی که به خطا رفته‌اند، اختلاف نظر دارند و برخی از ایشان می‌گویند: این مجتهدان گناهکار نمی‌شوند و برخی دیگر می‌گویند: به مقدار خطایشان گناهکار می‌شوند[۱]. تحقیقِ مسأله، به صورت کامل، برگرفته از این حدیث است که می‌فرماید: «إِذَا …

بیشتر بخوانید »

صواب و خطا در اقوال مجتهدان (۱)

حال، وقتی که اختلاف مجتهدان مقبول است، آیا همه‌ی اقوال آنان حق و صواب است و همه‌ی آنان مصیب و بر صواب هستند، یا خیر؟ جواب برخی از علما مثبت است و معتقدند که همه‌ی مجتهدان بر صواب هستند و همه‌ی اجتهادات آنان حق و صواب است. شعرانی در کتاب المیزان خود این سخن را توضیح داده و از آن …

بیشتر بخوانید »

«اخْتِلافُ أُمَّتِی رَحْمَهٌ».

شاید در آنچه گفتیم، برخی با استناد به حدیث منسوب به سنّت نبوی یعنی جمله‌ی «اخْتِلافُ أُمَّتِی رَحْمَهٌ»، ما را مورد اعتراض قرار دهند که از مفهوم این حدیث تمایل و رغبت به اختلاف فهم می‌شود، زیرا رحمت شأنش این است که خودِ آن و اسباب آن مورد تمایل و رغبت قرار می‌گیرد و از جمله‌ی اسباب آن هم اختلاف …

بیشتر بخوانید »

عدم تمایل و حرص‌ورزیدن به اختلاف مقبول

گرچه این نوع از اختلاف در شمار اختلاف مقبول است، اما با این وجود ما تمایل و حرص و اشتیاقی به آن نداریم، اما اگر هم واقع شود، آن را چیز عجیبی نمی‌دانیم. سببِ این هم آن است که همبستگی و اتحاد قطعاً بهتر از اختلاف است، حتی اگر در مسایلِ اجتهادی‌ای هم باشد که اختلاف در آن‌ها مقبول است. …

بیشتر بخوانید »

شرایط اختلاف مقبول

در اختلاف مقبول شرط است که از جانب فقهایی باشد که اهل علم و بصیرت به فقه و استنباط احکام فقهی باشند، یعنی «مجتهدانی» که دارای شرایط بیان شده در کتب فقه و اصول برای اجتهاد باشند و این که اجتهاد و اختلاف آنان در آن دسته از مسایلِ فرعی و فقهی‌ای باشد که اجتهاد و نظر در آن‌ها جایز …

بیشتر بخوانید »

اختلافِ روا و مقبول (۴)

۴- فقها هم، بعد از عصر صحابه و تا به امروز، همچنان در مسایل اجتهادی اختلاف نظر داشته‌اند بدون آن که کسی هم این اختلاف را مورد انکار قرار دهد و رد کند و این بر اجماعِ امّت بر این نکته دلالت دارد که چنین اختلافی اختلاف مقبول و روایی است.

بیشتر بخوانید »

اختلافِ روا و مقبول (۲)

۲- صحابه در زمان رسول خدا صلی الله علیه وسلم باهم اختلاف‌نظر داشتند، مانند اختلاف آنان در فهم فرمانِ آن حضرت صلی الله علیه وسلم به آنان جهت ادای نماز عصر در میان بنی قریظه که برخی از صحابه نماز را در راه و سر وقت خواندند و برخی دیگر بعد از پایان‌یافتن وقتِ نمازِ عصر و در میان بنی قریظه …

بیشتر بخوانید »

اختلافِ روا و مقبول (۱)

این نوع اختلاف، همان اختلافِ مجتهدان، اعم از فقها و مفتیان و حکام در مسایل اجتهادی‌ای است که اجتهاد و اختلاف در آن‌ها جایز است و این مسایل هم، مسایلی هستند که در مورد حکم آن‌ها نص قطعی یافت نمی‌شود. دلایلی که بر اختلافِ روا دلالت دارند، بسیار هستند، از جمله: ۱- در حدیث صحیح نقل است که رسول خداج …

بیشتر بخوانید »

اختلاف ممدوح و ستوده (۲)

از جمله اختلاف‌های ممدوح و ستوده، مخالفت فرد مسلمان با اعیاد و عبادات و سنت‌ها و عرف‌های جاهلی است؛ خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَلَا تَبَرَّجۡنَ تَبَرُّجَ ٱلۡجَٰهِلِیَّهِ ٱلۡأُولَىٰ﴾ [الأحزاب: ۳۳]، «و همچون زینت‌نماییِ جاهلیتِ پیشین زینت‌نمایی نکنید». و رسول خدا ج هم در روایتی در بخاری و مسلم فرموده‌اند: «هرکس (برای متوفا) بر صورت خود بزند یا گریبان خویش را پاره کند …

بیشتر بخوانید »

اختلاف ممدوح و ستوده (۱)

از جمله موارد اختلافِ ستوده و ممدوح از نظر شرعی، مخالفت مسلمانان با مشرکان است، زیرا این مخالفت از لوازم تمسک مسلمانان به دین حق‌شان می‌باشد و شریعت اسلامی هم مسلمانان را به مخالفت با مشرکان امر و از شبیه‌شدن به آنان نهی کرده است، خواه این امر و نهی شرع به صورت حتم والزام باشد و خواه به صورت …

بیشتر بخوانید »

اختلاف مذموم (۵)

نیز، از دیگر موارد اختلاف مذموم است آنچه که در میانِ متفِقهه و متصوفه می‌بینیم، زیرا اولی دومی را به خاطر آنچه ادعا می‌کند و بر آن تأکید می‌گذارد، از قبیل احوالِ قلب و لزوم تزکیه و تصفیه‌ی آن، مورد انکار قرار می‌دهد و دومی، گاه، اولی را به خاطر تمسک به ظواهرِ دینی و عدم اهتمام به باطن مورد …

بیشتر بخوانید »

اختلاف مذموم (۴)

باز، از جمله اختلاف‌های مذموم است آنچه که در میان مقلدان و منکران تقلید روی می‌دهد؛ زیرا گاهی مقلد چیزی را که در سنّت وارد شده بدین دلیل که مذهب او به آن قایل نشده است، مانند برداشتن دست‌ها در نماز در هنگام رفتن به رکوع و برخاستن از آن، ترک می‌کنند، اما فردی که متبع و پیرو سنّت است …

بیشتر بخوانید »

اختلاف مذموم (۳)

همچنین، از جمله مواردِ اختلاف مذموم است آنچه که در میان مقلدین مذاهب اسلامی واقع می‌شود، به نحوی که آنان را وا می‌دارد که چنین اعتقاد داشته باشند که سخن مذهبِ متبوع‌شان حق بوده، مواردِ مخالف آن قطعاً باطل است و سپس، نتایجِ خطرناک و وحدت‌شکن و تفرقه‌برانگیزی را بر آن مترتب می‌گردانند، مانند: نماز نخواندن پشت سر کسانی که …

بیشتر بخوانید »

اختلاف مذموم (۲)

از جمله اختلاف‌های مذموم است اختلاف‌هایِ اهل هوی و اهل بدعتِ منتسب به اسلام که اهل اهواء نامیده می‌شوند، با نسبت دادن‌شان به هوی، یعنی آنچه که نفس‌شان آرزو می‌کند و مخالف حق است براساسِ تأویلات فاسد و باطلی که نفس مؤمن آن را نمی‌پذیرد، مگر آنگاه که نفسش با هوی و هوس درآمیخته باشد. از جمله‌ی این افراد می‌توان …

بیشتر بخوانید »

اختلاف مذموم (۱)

خودِ این نوع نیز، چند نوع می‌باشد و زشت‌ترین نوع از این اختلاف‌های مذموم، اختلاف کفر است، زیرا در آن، بشر به مؤمنِ به خدا و کافرِ به خدا و مؤمنِ به خدا و رسالت‌های او و کافر به آن‌ها تقسیم می‌شود؛ قرآن کریم هم در آیات متعددی به این اختلاف اشاره کرده است، از جمله می‌فرماید: ﴿هَٰذَانِ خَصۡمَانِ ٱخۡتَصَمُواْ …

بیشتر بخوانید »

انواع اختلافات و اختلاف‌کنندگان

انواع اختلاف گفتیم که: اختلاف در میان افراد بشر مقتضای طبیعت بشری و فطرت اوست که در صورت مهیا شدن اسباب و شرایط آن، ایجاد می‌گردد و به همین دلیل هم، اگر اختلاف ایجاد شود، امر شگفت و عجیبی نیست و فقط باید دانست که این بدان معنی نیست که همه‌ی انواع اختلاف مذموم است و یا همه‌ی اختلاف‌کنندگان مورد …

بیشتر بخوانید »

اختلاف در میان مسلمانان

اگر اختلاف در میان افراد بشر- به نحوی که بیان شد- از لوازم طبیعی آنان است، حال آیا این واقعیت به مسلمانان هم سرایت یافته، آنان نیز به مانند دیگران دچار اختلاف می‌شوند؟ واقعیت این است که قرآن کریم و سنّت پاک نبوی ما را از اختلاف برحذر داشته و بر آن وعید داده‌اند، اما با این وجود- آنچنان که …

بیشتر بخوانید »

اختلاف گریزناپذیر است (۲)

علاوه بر این، در این جا لازم به ذکر است که آنچه در مورد طبیعت بشر و امر مترتب بر آن، یعنی لزوم اختلاف، بیان شد، به معنی حتمی و بدون قید و شرط بودنِ وقوع اختلاف و در همه‌ی اوقات و حالات و شرایط نیست، همچنان که به معنی محال‌بودنِ وقوع توافق در میان بشر گرچه تا یک مدت …

بیشتر بخوانید »

اختلاف گریزناپذیر است (۱)

این اختلافی که توصیف شد، از لوازمِ خلقت و تکوین انسان است و اگر خداوند اراده می‌کرد، افراد بشر را به شکل و صورتِ یگانه‌ای همانندِ نمونه‌های یک تصویر واحد خلق می‌کرد، لکن خداوندِ ﻷ چنین چیزی را اراده نکرد، زیرا اگر چنین می‌کرد، دیگر این انسانی که ما مشاهده می‌کنیم موجود نبود، بلکه جنسِ دیگری می‌بود؛ خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَلَوۡ …

بیشتر بخوانید »

وقوع اختلاف

طبیعت بشری افراد بشر، از حیثِ شکل و صورت و رنگ، اختلافِ بسیار زیادی باهم دارند، به نحوی که محال است که دو نفر را بیابیم که در همه‌ی ویژگی‌های جسمی و شکلیِ خود باهم کاملاً مشابه و همسان باشند و این اختلاف، در حقیقت، یکی از بزرگترین نشانه‌ها بر عظمت قدرتِ پروردگار متعال است و قرآن کریم هم، در …

بیشتر بخوانید »

آنچه که از نهی از اختلاف به دست می‌آید

چون اسلام فرمان به اجتماع و اتحاد و همبستگی داده و از تفرقه و اختلاف نهی کرده است، این نهی و آن فرمان بر چند چیز دلالت دارند، از جمله: ۱٫ وقوع اختلاف در میان افراد بشر امری ممکن است، زیرا اگر وقوع آن محال می‌بود، شریعت اسلامی هرگز از آن نهی نمی‌کرد و هیچگاه از مکلّفان نمی‌خواست که آن …

بیشتر بخوانید »

خلاف و اختلاف

اختلاف به معنیِ اصطلاحی آن در نزد فقها، عبارت است از اختلاف در آراء و آیین‌ها و دین‌ها و اعتقادات است از آن لحاظ که انسان به وسیله‌ی آن دارای سعادت یا دچار شقاوت در آخرت یا دنیا می‌گردد[۱]. ۳۷۴- خلاف نیز همان معنایی را دارد که کلمه‌ی اختلاف در استعمال فقها دارد، اما امام شاطبی در کتاب الموافقات خود …

بیشتر بخوانید »

مفهوم اختلاف و خلاف

اختلاف در لغت، به معنیِ عدم اتفاق بر یک چیز است، به این صورت که هرکس در حالت یا سخن یا رأی خود، راهی غیر از دیگری را برگزیند، کما این که به معنای عدم تساوی نیز می‌باشد و بنابراین، هر آنچه متساوی نباشد، دچار تخالف و اختلاف و تفاوت شده است. خلاف، به معنی ضدیت باهم است و مصدر …

بیشتر بخوانید »

خلاف در شریعت اسلامی

شیخ الاسلام ابن تیمیه می‌گوید: «خداوند متعال به ما فرمان داده که مجتمع و متحد باشیم و ما را از تفرقه و اختلاف نهی کرده است»[۱]. آنچه که ابن تیمیه بر زبان آورده است، سخن حقی است که قرآن کریم هم آن را بیان داشته و سنّت شریف نبوی آن را در خود جای داده است؛ پروردگار متعالِ ما می‌فرماید: …

بیشتر بخوانید »

برای عامی جایز است که از مذاهبِ معروفی که تا به حال وجود دارند و به صورتی صحیح به ما رسیده‌اند تبعیت نماید

برای عامی جایز است که از مذاهبِ معروفی که تا به حال وجود دارند و به صورتی صحیح به ما رسیده‌اند تبعیت نماید؛ لکن لازم است که این نکات را در ذهن داشته باشیم: ۱٫ مذاهب اسلامی مدارسی فقهی برای تفسیرِ نصوص شریعت و استنباط احکام از آن‌ها هستند و بنابراین، این مذاهب روش‌هایی فقهی هستند در استنباط و شناخت …

بیشتر بخوانید »

تقلید از مذاهب

مذاهب اسلامی مدارسی فقهی هستند که به نامِ مؤسسان آن‌ها معروف شده‌اند و مؤسسانِ این مذاهب نیز مجتهدانی بزرگ هستند که علم و اجتهاد و صلاحیت و تقوای آنان مورد گواهی و تصدیق است. برخی از این مذاهب با مرگِ اصحاب‌شان از بین رفته‌اند و از آرا و اقوالِ آن، فقط همان چیزی باقی مانده است که در کتاب‌های فقهیِ …

بیشتر بخوانید »