وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابن ابی ملیکه می گوید : همراه با عبد الله بن عمرو در مجلسی نشسته بودیم که فرمود : “ابکوا، فإن لم تجدوا بکاء فتباکوا، لو تعلمون العلم لصلّى أحدکم حتى ینکسر ظهره، ولبکى حتى ینقطع صوته.”
ترجمه : ” گریه کنید،و اگر اشکی نیافتید خود را به حالت گریستن بیندازید،که اگر آنگونه که شایسته است می دانستید،هر یک از شما آنقدر نماز می خواند تا اینکه از فرط نماز خواندن پشتش می شکست و چنان گریه می کرد تا اینکه صدایش قطع می شد.”
“سند این اثر بر اساس شرط بخاری و مسلم صحیح است”
[ المستدرک حاکم با تعلیق ذهبی : ٨٧٢٣ ]