چه کسی حکم به حرام بودن ازدواج موقت داد؟

موردی را در رابطه با متعه فرمودید که جای بحث و بررسی می باشد اینکه شما فرمودید به سایتهای شیعه مراجعه نکنید حرف بسیار بدی است وخود این یک حالت خودسانسوری می باشد بنده شیعه هستم ولی اکثر سایت های شما و همچنین فتواهای شما را میخوانم و بعضی برایم جالب است فتوای حرام بودن متعه در فتوای شما و اینکه پیامبر اکرم (ص) انرا در غزوه خیبر تحریم نموده منطقی به نظر نمی رسد که بعد از گذشت حدود ۱۲ سال صحابه رسول گرامی از ان بی خبر باشند و فقط عمر از ان اطلاع داشته باشد و انرا تحریم کند موضوع منطقی به نظر نمی رسد بیشتر توضیح دهید بدون تعصب و بی خودی ما شیعیان را رافضی نخوانید فردای روز قیامت باید پاسخ گوی ما شیعیان باشید

الحمدلله،

دوست عزیز، صحابه از حرام بودن متعه بی خبر نبودند، بجز چند نفری، و اگر آن چند نفر هم بی خبر بودند به سبب آن بوده که بدلیل تحریم آن از سوی پیامبر صلی الله علیه وسلم کسی در زمان آنها متعه نمی کرد و لذا کسی هم از جواز آن سوال نمی کرد تا این قضیه برایشان مطرح شود.

در ضمن خبر تحریم متعه را فقط عمر رضی الله عنه نداده، بلکه هم شیعه و هم سنی روایت تحریم متعه را از علی رضی الله عنه آورده اند، اما چون متاسفانه یکی از اصول تشیع اینست که: هرجا نصی بر تحریم یا تحلیل وجود نداشت، به اهل سنت نگاه می شود و ضد آنرا برمی گزینند.

و تشیع بر طبق این اصل، با اهل سنت مخالفت می کنند و به زور هم شده می خواهند این زنای پنهان و شاید هم آشکار را شرعی جلوه بدهند!

موافقت با اهل سنت جایز نیست!!این عنوان بابی است که حرعاملی در کتاب خودش وسائل الشیعه بسته است، میفرماید: احادیث در این باره متواتراست از جمله قول امام صادق علیه السلام در باره دو حدیث متعارض که فرمودند:آنها را با روایات عامه(مراد اهل سنت است) مطابقت دهید، آنچه با روایات آنان موافق بود, آنرا ترک کنید وآنچه با روایات آنان مخالف بود به آن عمل کنید.همچنین فرمودند: هرگاه دو حدیث متعارض به شما رسید، به آنچه مخالف آنهاست عمل کنید.

به نظر ابن عباس رخصت آن (متعه) در زمان اضطرار باقی بود ولی اصحاب بزرگ مانند علی بن ابی‌طالب با او مخالفت کرده و فتوایش را ابطال نمودند علی رضی الله عنه  به او گفت: «إنک رجل تائه نهانا رسول الله ص عن متعه النساء یوم خیبر». (مسلم با شرح نووی ۹/۱۸۹).

«شما مرد پریشان‌حالی هستی، پیامبر صلی الله علیه وسلم در روز خیبر ما را از نکاح متعه منع کرد».

ما در اینجا آرای برخی از بزرگان تشیع را در حرام دانستن متعه ذکر می کنیم:

۱- علی بن ابی‌طالب رضی الله عنه  همانطور که از مصادر اهل سنت نقل شد و اما مصادر اهل شیعه در مسند امام زید بن علی از زید بن علی از پدرش از جدش علی روایت کرده است که گفت: «نهى رسول الله صلی الله علیه وسلم عن نکاح المتعه عام خیبر».

الروض النصیر شرح مجموع الفقه الکبیر (۴/۲۳)، تهذیب الأحکام طوسی (۷/۲۵۱) الاستبصار طوسی ۳/۱۴۲، وسائل الشیعه عاملی (۴/۴۴۱).

۲- امام زید (الروض النضیر شرح مجموع الفقه الکبیر (۴/۲۶).

۳- امام جعفر صادق همانطور که در بحارالانوار (۱۰۰/۳۱۸) آمده است از او درباره متعه سؤال شد گفت: جز انسانهای فاجر کسی نزد ما آنرا انجام نمی‌دهد. در «الروض النضیر» در فقه زیدیه، آمده است او درباره نکاح متعه گفت: همان زنی است. (الروض النضیر شرح مجموع فقه الکبیر ۴/۲۲۶ ودعائم الاسلام ۲/۲۲۹).

۴- امام محمدباقر درباره نکاح متعه گفت همان زنی است همانطور که در روض‌النضیرآمده است. و درباره نهی ائمه از نکاح متعه به کتاب الکافی کلینی (۵/۴۴۹ و ۴۵۳) مراجعه شود.

۵- امام حسن بن یحیی بن زید فقیه اهل عراق اجماع اهل بیت درباره نهی از نکاح متعه را نقل می‌کند. (الروض النضیر شرح مجموع الفقه الکبیر ۴/۲۲۶).

طوسی یکی از علماء بزرگ امامیه می‌گوید: نکاح موقت عیب و عار است.

او می گوید: وقتی زن از خانواده شریفی باشد نکاح متعه با او درست نیست چون برای خانواده‌اش عیب عار و برای خود زن ذلت و خواری است. (تهذیب الاحکام ۷/۲۵۳)

واضح است که زیدیه و اسماعیلیه که از اهل بیت تبعیت می‌کنند، و همچنین اهل سنت آنرا حرام می‌دانند.

۶- روایاتی که از ائمه مبنی بر تحلیل آن روایت شده‌اند همه دروغند. چون با قرآن، سنت، اجماع صحابه و فقهاء امت از جمله فقهاء اهل بیت تعارض دارند و سند آنها نیز ضعیف است.

۷- خداوند می‌فرماید:« یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَکَ أَزْوَاجَکَ اللَّاتِی آتَیْتَ أُجُورَهُنَّ» . (الأحزاب: ۵۰).

«ای پیامبر ما همسرانی را که مهریه‌شان را پرداخت کرده‌ای برایت حلال کردیم».

شیخ الطائفه طوسی کسانی را که می‌گویند منظور از اجور ازدواج متعه است سفیه می‌داند و می‌گوید: «بعضی از اصحاب ما گفته‌اند مراد از آیه ازدواج متعه است چون به مهریه اجر نمی‌گویند بلکه صدقه و نحله گفته می‌شود. اما این قول ضعیف است چون خداوند مهریه را اجر نامیده است و می‌فرماید: «فَانکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ». (النساء: ۲۵). «آنها را با اجازه صاحبان آنان تزویج نمایید، و مهرشان را به خودشان بدهید».

«وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ » (المائده: ۵).

«و زنان پاکدامن از اهل کتاب، حلالند; هنگامى که مهر آنها را بپردازید». «مسیره التبیان» (۳/۱۶۶)

شریف مرتضی یکی از بزرگان شیعه و مشهورترین آنها در کتابش «الانتصار» می‌گوید: برخی از اصحاب ما استدلال کرده‌اند که لفظ «استمتعم» دال بر ازدواج موقت است نه ازدواج دائم، چون خداوند مالی را که به زن داده می‌شود اجر نامیده است در صورتی که خداوند مهریه ازدواج دائم را به این اسم بیان نکرده است بلکه به اسم نحله، صداق و فریضه آن را نام برده است. اما این استدلال مورد اعتماد نیست چون مهریه ازدواج دائم را نیز اجر نامیده است.

در تاریخ نیامده است که یکی از علماء یا عامه اهل بیت بخصوص در سه قرن اول هجری از ازدواج موقت بدنیا آمده باشند. اگر آنان آنرا مباح یا واجب می‌دانستند در میان آنها اجرا می‌شد و فرزندانی از این طریق بدنیا می‌آمدند و کتب انساب تنها دو نوع مادر برای آنها ذکر کرده است یکی همسر دائمی و دیگری جاریه. بدین دلیل آنان نکاح متعه انجام نداده‌اند، و این مقتضی تحریم آن از طرف امامان است. و اگر تاریخ زندگی آنان بررسی شود موضع عملی آنها در برابر متعه مشخص می‌شود. از این طریق تمام روایات نقل شده از آنها درباره اباحه نکاح متعه تکذیب می‌شوند، ولله الحمد.

جای تعجب است که علماء امامیه برخلاف همه مطالب ذکر شده فتوی داده‌اند از محمد الصدر درباره نکاح متعه سؤال شد. او جواب داد (مسأله ۱۷۳) «از ضروریات مذهب است و هر کس آنرا انکار کند مانند این است که از تشیع خارج و به تسنن یا به هر ملت دیگری وارد شده است، و متدین به غیر ما انزل الله شده است، چون در قرآن نص آن وجود دارد. (مسائل ورود / جزء چهارم ص ۴۱).

از امام جعفر صادق روایت می‌کنند که گفته است: خداوند شراب مست‌کننده را بر پیروان ما حرام کرده و در عوض نکاح متعه را حلال نموده است. حتی به دروغ به پیامبر صلی الله علیه وسلم نسبت داده‌اند که فرموده است: «هر کس یکبار متعه انجام دهد از خشم خداوند جبار در امان است، و هر کس دوبار نکاح متعه انجام دهد با ابرار حشر می‌شود، و هر کس سه بار متعه انجام دهد در بهشت همراه من خواهد بود». (تفسیر منهج الصادقین: فتح الله کاشانى ۲/۴۹۳). در حالی که پیامبر صلی الله علیه وسلم از این اقوال بری است. و اخیراً آیت الله خمینی گفته است: نکاح متعه با خواهر رضاعی مشکلی ندارد به شرطی که به او دخول نکند. (تحریرالوسیله آیت الله خمینی ۲/۲۴۱ مسأله ۱۲)

و همچنین گلپایگانی و لطف‌الله صافی فتوای جواز مفاخذه با خواهر شیری را صادر کرده‌اند. (هدایه العباد ۲/۳۰۵ – ۲۳۸).

در ضمن لازمست تا توضیحی در مورد اصطلاح روافض داده شود: رافضی یا روافض به کسانی گویند که صحابه را رفض (ترک) می کنند. و این اصطلاح زمانی رایج شد که گروهی از پیروان زید ابن علی رضی الله عنه او را به سبب حمایتش از خلفای سه گانه مورد سرزنش قرار دادند و وی را نیز رفض کردند. چرا که زید ابن علی رضی الله عنه اعتقاد داشت که علی رضی الله عنه برای خلیفه شدن اولاتر بود ولی منصب از جانب خدا و پیامبر صلی الله علیه وسلم نمی دانست و به خلافت بقیه خلفا احترام می گذاشت، ولی پیروانش به همین سبب او را ترک کردند و از آنزمان به کسانی که با صحابه و خلفای راشدین دشمنی و کینه ورزی می کنند، لفظ رافضی اطلاق گردیده شد. حال شما و دیگران باید ببینید که موضع شما در برابر این قضیه چیست، آنوقت معلوم می شود که واقعا اصطلاح رافضی برازنده ی کیست.

و ما در روز قیامت گواه می دهیم که بسیاری از اهل تشیع چطور یاران پیامبر صلی الله علیه وسلم را دشنام و لعن می کردند و چگونه اهل بیت رضی الله عنهم اجمعین را صفات خدایی داده و آنها را به فریاد خوانده و قبور آنها را بمانند بتکده ای تبدیل کرده اند.

در ضمن سایتهای اهل سنت به لطف تحمل تشیع قبلا فیلتر شده اند و لذا قبل از ما این تشیع است که اقدام به سانسور نموده اند تا جوانانی جویای حق مانند شما نتوانند مطالعه کنند.

توصیه می شود که هر سوالی را در ارتباط با قضایای اتلافی در سایت اسلام تکس مطرح فرمایید.

والله اعلم