الله تعالی میفرماید: ﴿لَقَدۡ جَآءَکُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِکُمۡ عَزِیزٌ عَلَیۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِیصٌ عَلَیۡکُم بِٱلۡمُؤۡمِنِینَ رَءُوفٞ رَّحِیمٞ ١٢٨ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِیَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَیۡهِ تَوَکَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِیمِ ١٢٩﴾[التوبه: ۱۲۸-۱۲۹].
«بهراستی پیامبری از خودتان بهسویتان آمد که رنجهای شما بر او دشوار است و به (هدایت) شما اشتیاق وافری دارد و نسبت به مومنان دلسوز و مهربان است. پس اگر (از ایمان و عمل صالح) رویگردان شوند، بگو: الله برایم کافی است؛ هیچ معبود برحقی جز او وجود ندارد؛ بر او توکل نمودم؛ و او پروردگار عرش بزرگ است».
ابوهریره میگوید: رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: «لا تَجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قُبُورًا وَلا تَجْعَلُوا قَبْرِی عِیدًا وَصَلُّوا عَلَیَّ فَإِنَّ صَلاتَکُمْ تَبْلُغُنِی حَیْثُ کُنْتُمْ». [روایت ابوداود با سند حسن] «خانه هایتان را قبرستان نسازید و قبر مرا محل جشن و تجمع قرار ندهید و بر من درود بفرستید؛ زیرا از هرجا که درود بفرستید، به من میرسد».
روایت است که علی بن حسین مردی را دید که کنار قبر رسولالله صلى الله علیه و آله و سلم میآمد و به درون رخنهای که آنجا بود میرفت تا دعا کند. علی بن حسین [=امام زینالعابدین رحمه الله ]آن مرد را از این کار بازداشت و گفت: آیا برایت حدیثی را که از پدرم شنیدهام و او از جدم شنیده و جدم از رسولالله صلى الله علیه و آله و سلم شنیده است، روایت نکنم؟ اینکه رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فرموده است:«لا تَتَّخِذُوا قَبْرِی عِیدًا وَلا بُیُوتَکُمْ قُبُورًا وَ صلّوا فإن تسلیمکم یبلغنی حَیْثُمَا کُنْتُمْ».[این حدیث در المختاره آمده است].
«قبر مرا محل رفت و آمد و تجمع قرار ندهید و خانههایتان را قبرستان نسازید و بر من درود بفرستید؛ زیرا درود شما هرجا که باشید، به من میرسد».