هجرت ابوبکر رضی الله عنه به همراه رسول‌ خدا صلی الله علیه وآله وسلم به مدینه(۱۱)

ابوبکررضی الله عنه، یار همیشگی رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم بوده است.
آن چه در آیه، از ابوبکر رضی الله عنه به یار غار تعبیر می‌کند، بدین معنا نیست که ابوبکررضی الله عنه، فقط یار غار پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بوده و بس.
بلکه ابوبکر صدیق رضی الله عنه، یار مطلق و همیشگی رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم بوده و از چنان سابقه‌ای در هم‌صحبتی با رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم برخوردار است که به اتفاق نظر سیرت‌شناسان، شخص دیگری چنان سابقه‌ای در هم‌صحبتی با پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم ندارد. برخی از علما به این نکته تصریح کرده‌اند که: «فضایل و مناقب ابوبکر رضی الله عنه، ویژگی‌های خاص خود او و منحصر به فرد بوده و ابوبکر رضی الله عنه، در برخورداری از آن‌همه فضایل و ویژگی‌ها، شریک و همانندی ندارد.»
ابوبکر رضی الله عنه، یار دل‌سوز رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم بوده است.
لفظ که در این آیه به نقل از رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم خطاب به ابوبکر رضی الله عنه آمده، نشان می‌دهد که ابوبکر رضی الله عنه، دوست‌‌دار و یاور شفیق و دل‌سوز آن حضرت صلی الله علیه وآله وسلم بوده است.
ابوبکر رضی الله عنه از این ناراحت و دل‌نگران بود که مبادا رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم کشته شوند و اسلام، از میان برود.
به همین خاطر در سفر هجرت، گاهی پیشاپیش پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم حرکت می‌کرد و گاهی پشت سر آن حضرت؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم دلیل این کارش را پرسیدند. ابوبکر رضی الله عنه گفت: «وقتی به فکر می‌افتم که ممکن است کفار، پیشاپیش ما کمین کرده باشند، جلو حرکت می‌کنم و هنگامی که به یاد تعقیب و جستجوی آن‌ها می‌افتم و این مسأله به خاطرم می‌رسد که ممکن است دشمن از پشت سر برسد، عقب حرکت می‌کنم (تا خطری متوجه شما نباشد و به شما آسیبی نرسد.)»
امام احمد رحمه الله چنین روایت کرده است: ابوبکر رضی الله عنه گاهی پشت سر پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم راه می‌رفت و گاهی جلو و پیشاپیش آن حضرت؛ رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم به او فرمودند: «تو را چه شده که چنین می‌کنی؟»
ابوبکر رضی الله عنه گفت: «ای رسول‌خدا! (وقتی) از این می‌ترسم که کفار، از جلوی شما درآیند، پیشاپیش شما حرکت می‌کنم (و همین‌طور بر عکس.)» زمانی که به غار رسیدند، ابوبکر رضی الله عنه گفت: «ای رسول‌خدا! همین‌جا بمانید تا من، داخل غار را تمیز کنم.»
ابوبکر رضی الله عنه وارد غار شد و در آن سوراخی دید و پایش را آن‌جا نهاد و سوراخ را بست و گفت: «ای رسول‌خدا! چنین کردم تا اگر گزنده‌ای در سوراخ باشد، پای مرا نیش بزند (و شما در امان باشید.)»
آری، برای ابوبکر رضی الله عنه این‌که او زنده بماند و رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم، کشته شوند، قابل تحمل نبود؛ به همین خاطر ابوبکر رضی الله عنه تمام داشته‌ها و جان و مالش را فدای آن حضرت صلی الله علیه وآله وسلم کرد تا به همه‌ی مؤمنان، این درس بزرگ را آموزش دهد که هر مؤمنی، موظف به انجام چنین کار سترگی است و بدون تردید که ابوبکر رضی الله عنه شایسته‌ترین مؤمنی بود که جان و مالش و بلکه تمام داشته‌هایش را در راه دعوت و دفاع از رسول‌خداصلی الله علیه وآله وسلم نثار کرد.