وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
پاسخ؛
وعلیک السلام
این موضوع مفصل است اما کوتاه این را میشه نوشت.
در میدان حشر خداوند مخلوقات را برای حساب اعمال جمع می کند آنها در روز عظیمی که مدت آن ۵۰۰۰۰ هزار سال است هراسان و همانند مست ها هستند.
ماندن آنها مانند ساعتی است خورشید تافاصله ی یک میل نزدیک می شود.
مردم به تناسب اعمالشان غرق در عرق می شوند.
در آن روز ضعیفان و متکبران با هم بحث و جدال می کنند. انسان کافر با دوستش شیطان و اعضای بدن اش بحث و جدال می کند.
گروهی از آن ها گروهی دیگر رالعن می کنند.
فرد ظالم از شدت پشیمانی دست خود را گاز می گیرد و می گوید:
(یوَیلَتی لَیتَنِی لَم اَتَّخِذ فُلَانًا خَلِیلاً)
«فرقان آیه ی ۲۸»
(ای وای بر من کاش فلان شخص گمراه را دوست خود انتخاب نکرده بودم)
جهنم با ۷۰۰۰۰ هزار ریسمان کشیده میشود.
و هر ریسمان را ۷۰۰۰۰ هزار فرشته میکشند
زمانی که کافر آن را ببیند آرزو میکند که خود را فدا کند.
(تا از عذاب آن ها رهایی یابد)
یا اینکه تبدیل به خاک شود اما افرادی که از فرمان خدا سر پیچی کردند عبارتند از:
اموال کسی که از دادن زکات خود داری میکرد تبدیل به آتشی می شود که به وسیله ی آن داغ زده می شود.
افراد متکبر در حالی که مانند مورچه هستند محشور می شوند.
انسان حیله گر-کینه توز و غاصب رسوا میشوند
سارق به همراه آنچه دزدیده آورده می شود و حقایق و نهان ها برملا می شود.
ما در این روز ها پرهیزگاران بیم و خوفی ندارند
بلکه این روز ها مانند نماز صبحی سپری می شود .
لا یَحزُنُهُم الفَزَعُ الاَکبَرُ
«الانبیا آیه ی ۱۰۳»
وحشت بزرگ (روز قیامت) آنها را اندوهگین نمی کند.
الله متعال توفیق زندگی پرهیزکارانه عطا بفرماید.