منفِّرین: کسانی که باعث نفرت دیگران از عبادت می‌شوند.

صحیح بخاری

«عَنْ أَبِی مَسْعُودٍ الأَنْصَارِیِّ س قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم  فَقَالَ: إنِّی لأَتَأَخَّرُ عَنْ صَلاهِ الصُّبْحِ مِنْ أَجْلِ فُلانٍ مِمَّا یُطِیلُ بِنَا، قَالَ: فَمَا رَأَیْتُ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم غَضِبَ فِی مَوْعِظَهٍ قَطُّ أَشَدَّ مِمَّا غَضِبَ یَوْمَئِذٍ، فَقَالَ: یَا أَیُّهَا النَّاسُ، إنَّ مِنْکُمْ مُنَفِّرِینَ، فَأَیُّکُمْ أَمَّ النَّاسَ فَلْیُوجِزْ، فَإِنَّ مِنْ وَرَائِهِ الْکَبِیرَ وَالصَّغِیْرَ وَذَا الْحَاجَهِ».

واژه‌ها:

یطیل بنا: نماز را بر ما طولانی می‌خواند.

مَوْعِظَهٍ: نصیحت.

قطُّ: هرگز.

منفِّرین: کسانی که باعث نفرت دیگران از عبادت می‌شوند.

فلیوجز: کوتاه گرداند.

مفهوم حدیث: «ابو مسعود الأنصاری رضی الله عنه می‌فرماید: شخصی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم  آمد و گفت: من به دلیل اینکه فلانی نماز صبح را طولانی می‌خواند برای ادای این نماز با جماعت حاضر نمی‌شوم، ابو مسعود رضی الله عنه می‌فرماید: هیچ وقت مثل آن روز پیامبر صلی الله علیه وسلم  را ندیده بودم که اینچنین در نصیحت کردن خشمگین شود، و فرمود: ای مردم گروهی از شما باعث نفرت دیگران از عبادت می‌شوند، هر گاه شخصی امامت قومی را بر عهده گرفت نمازش را کوتاه بخواند، زیرا پشت سرش پیرمرد و کوچک و معذور نماز می‌خواند».