وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
کلمه لا إله إلاَّ الله جدا کننده بین اسلام و کفر است، و آن کلمه ی تقوی و پرهیزگاری است، و آن حلقه عهد و پیمان است، إبراهیم آنرا کلمه ماندگار قرار داده است، چنانکه خداوند مى‌فرماید:
{کَلِمَهَۢ بَاقِیَهٗ فِی عَقِبِهِۦ لَعَلَّهُمۡ یَرۡجِعُون} الزخرف: ۲۸٫
«و (خداوند) آن (سخن) را سخنی ماندگار در (میان) فرزندانش قرار داد، باشد که آنان بازگردند».
و مى‌فرماید:
{شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَٰٓئِکَهُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلۡحَکِیمُ} آل‌عمران: ۱۸٫
«خداوند که(همه امور هستی) را تدبیر مى‌کند و فرشتگان و عالمان، گواهی دهند که معبود (حقی) جز او نیست، (آری) معبود (حقی) جز او (که) پیروزمندِ فرزانه است، نیست».
و این کلمه ی اخلاص و گواهی حق، و دعوت بسوی آن حق، و براءت از مشرکان است، و به همین سبب خداوند مخلوقات را آفریده است، چنانکه مى‌فرماید:
{وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِیَعۡبُدُونِ} الذاریات: ۵۶٫
«و جن و انس را جز برای آنکه مرا بندگی کنند نیافریده‌ام».
و به سبب همین کلمه استکه پیامبران فرستاده شده‌اند، خداوند مى‌فرماید: {وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِکَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِیٓ إِلَیۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ} الأنبیاء: ۲۵٫
«و هیچ رسولی را پیش از تو نفرستادیم مگر آنکه به او وحی مى‌کردیم که معبود (حقی) جز من نیست، پس مرا بپرستید».
و مى‌فرماید:
{یُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِکَهَ بِٱلرُّوحِ مِنۡ أَمۡرِهِۦ عَلَىٰ مَن یَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرُوٓاْ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱتَّقُونِ} النحل: ۲٫
«به اراده خویش فرشتگان را با وحی بر هرکس از بندگانش که بخواهد، نازل مى‌کند (با این پیام) که: هشدار دهید: هیچ معبودِ (حقی) جز من نیست، پس از من پروا بدارید».
سفیان بن عیینه : گوید: خداوند بهترین نعمتها که بر بندگان خود عطا فرموده این است که: (لا إله إلاَّ الله) را به آنها آموخته است، و کلمه (لا إله إلاَّ الله) برای بهشتیان مانند آب یخ، برای اهل دنیاست).
[کلمه الإخلاص لابن رجب ص۵۲ـ۵۳].