مساجد، خانههای الله هستند و الله در کتاب خویش به بهترین نحو آنها را توصیف فرموده است؛ زیرا در آنها اسم الله از روی محبت و تعظیم یاد میشود و کتاب الله که بزرگترین ذکر است تلاوت میگردد و روز و شب برای الله نماز گزارده میشود. چنانکه در مساجد، رکوعکنندگان و سجدهکنندگان و کسانی که آیات الله را تلات میکنند مشاهده میشوند که تقوای الهی و ترس از روز دیدار با الله، آنان را گرد آورده است. از این رو، الله فرمان داد تاشان و منزلت این خانهها، بزرگ داشته شود و به صورت مرتفع ساخته شوند:
الله متعال میفرماید: ﴿فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ٣۶ رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَهٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاهِ وَإِیتَاءِ الزَّکَاهِ یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ٣٧﴾ [النور: ۳۶-۳۷]. «(این چراغ پر نور) در خانههای است که الله اجازه داده است که بلند شود، و نامش در آنها برده شود، (و) صبح و شام در آنها تسبیح او گویند. مردانیکه هیچ تجارت و خرید و فروشی آنها را از یاد الله و بر پاداشتن نماز و ادای زکات غافل نمیکند، (آنها) از روزی میترسند که در آن دلها و چشمها دگرگون (و بیتاب) میشود».
مسجد الحرام، اولین خانهای است که الله آن را برای مردم برگزید تا در آن عبادت او را به جای آورند:
الله متعال میفرماید: ﴿إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّهَ مُبَارَکًا وَهُدًى لِلْعَالَمِینَ٩۶﴾ [آل عمران: ۹۶]. «براستی نخستین خانهای که برای (عبادت) مردم قرار داده شده، همان است که در مکه است، که پر برکت و (مایه) هدایت جهانیان است».
الله برای احترام و بزرگداشت این خانه، آن را بیت الحرام و بیت العتیق نامید:
الله متعال میفرماید: ﴿جَعَلَ اللَّهُ الْکَعْبَهَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِلنَّاسِ﴾ [المائده: ۹۷]. «الله کعبه – بیتالحرام- را وسیلهای برای استواری و سامان بخشیدن (به کار) مردم قرار داد».
﴿وَلْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ﴾ [الحج: ۲۹]. «و (برگرد) خانههای کهنسال (کعبه) طواف کنند».
الله سبحانه، مسجد الحرام را محل ذبحکردن هدی [= قربانی در مناسک حج] و حرم احاطهکنندۀ بیت العتیق قرار داد:
الله متعال میفرماید: ﴿لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ٣٣﴾ [الحج: ۳۳]. «در آن (چهارپایان قربانی) تا زمان معین برای شما منافع (و بهرهها) است، پس قربانگاه آنها خانه کهنسال (کعبه) است».
﴿هَدْیًا بَالِغَ الْکَعْبَهِ﴾ [المائده: ۹۵]. «و (بصورت) قربانی به کعبه برساند».
ابوالأنبیاء إبراهیم و پسرش اسماعیل إ کعبه را بنا کردند و آن دو و پیامبران بعدی آنان و پیروان پیامبران و در ادامه، محمد صلی الله علیه وسلم و اصحابش و تابعان آنان تا امروزه پیرامون آن طواف کردند.
الله متعال میفرماید: ﴿وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ١٢٧ رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ١٢٨ رَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَهَ وَیُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ١٢٩﴾ [البقره: ۱۲۷-۱۲۹]. «و (به یاد آورید) هنگامی را که ابراهیم و اسماعیل پایههای خانه (کعبه) را بالا میبردند، (و میگفتند): «پروردگارا! از ما بپذیر، همانا که تویی شنوای دانا. پروردگارا! ما را فرمانبردار خودت قرار ده، و از فرزندانمان امتی فرمانبردار خود (پدید آور) و طرز عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، بدرستی که تو توبهپذیر مهربانی. پروردگارا! در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند، و آنها را کتاب و حکمت بیاموزد، و آنان را پاکیزه کند، همانا که تو پیروزمند حکیمی».