لیست ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻤﺪ ﻭﺛﻨﺎﯼ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻭﺩﺭﻭﺩ ﺳﻼﻡ ﺑﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﮐﻒ ﻭﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﺎﮐﺶ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ:
ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻗﺮﺁﻥ ﻭﺳﻨّﺖ ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﻭﻗﺴﻢ ﺍﻧﺪ ‏( ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺻﻐﯿﺮﻩ ‏) ﯾﻌﻨﯽ : ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﻮﭼﮏ ﻭ ‏( ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ ‏) ﯾﻌﻨﯽ : ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ.
ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺻﻐﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﺩﻭﻃﺮﯾﻖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﻭﯾﺎ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﯿﮑﯿﻬﺎ ﻭﻟﯽ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
ﻭ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺗﻮﺑﻪ ﺭﺍ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﯿﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻘﺶ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺯ ﺷﺮﮎ ؛ ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﻭ ﺳﻪ ﺷﺮﻁ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺵ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﯿﺮﺩ:
۱ = ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩ ﭘﺸﯿﻤﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ.
۲ = ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﻨﺪ.
۳ = ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺁﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﻫﺪ.
ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻘﺶ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺍﺳﺖ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﺯﺩﯼ ؛ ﻋﻼﻭﻩ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺷﺮﻁ ﺑﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺮﻁ ﭼﻬﺎﺭﻣﯽ ﻫﻢ ﯾﺎﻓﺖ ﺷﻮﺩ ﻭﺁﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺣﻘﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﯾﻤﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺣﻘﺶ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻨﺪ ﻭﯾﺎ ﺣﻼﻟﯿﺖ ﺑﻪ ﻃﻠﺒﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﺪ.
ﺩﺭ ﺗﻮﺑﻪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻫﺮﯾﮏ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺋﻂ ﮐﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺷﺮﻋﯽ ﻭ ﺩﯾﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ.
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺎﻥ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﺨﺘﺼﺮﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻧﻤﺎﯾﻢ ﺗﺎ هر مسلمان نسبت به آنها آگاهی داشته و از آنها کاملا دوری و پرهیز نماید.
ﺍﻣﺎﻡ ﺫﻫﺒﯽ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ‏( ﺍﻟﮑﺒﺎﺋﺮ ‏) ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﺭﺍ ﺫﮐﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺫﮐﺮ ﺁﯾﺎﺕ ﻭﺍﺣﺎﺩﯾﺚ ﻣﺘﻌﺪﺩﯼ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﺑﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻄﻮﺭ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻭﺍﺭ ﻧﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺫﮐﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﻨﺰﺩ ﻫﺮ ﯾﮏ ﺍﺯﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﻟﯿﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﯾﺐ ﺩﻫﺪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﯾﻦ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭﺍﺯ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺘﺮﺳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻥ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺯﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺩﺍﻡ ﺷﯿﺎﻃﯿﻦ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﺸﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﯿﺮﺩ.
ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﮐﺒﯿﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺫﻫﺒﯽ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ‏( ﺍﻟﮑﺒﺎﺋﺮ ‏) ﺫﮐﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭ ﺯﯾﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ:
۱ = ﺷﺮﮎ ﺑﻪ ﺍﻟﻠﻪ .
۲ = ﺁﺩﻡ ﮐﺸﯽ .
۳ = ﺟﺎﺩﻭﮔﺮﯼ .
۴ = ﺑﯽ ﻧﻤﺎﺯﯼ .
۵ = ﺯﮐﺎﺕ ﻧﺪﺍﺩﻥ .
۶ = ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺬﺭ ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﻧﮕﺮﻓﺘﻦ .
۷ = ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﯽ ﺣﺞ ﻧﮑﺮﺩﻥ .
۸ = ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﭘﺪﺭ ﻭﻣﺎﺩﺭ .
۹ = ﺑﺎ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻭﺧﻮﯾﺸﺎﻥ ﻗﻬﺮ ﻭﻗﻄﻊ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۱۰ = ﺯﻧﺎ .
۱۱ = ﻟﻮﺍﻃﺖ .
۱۲ = ﺳﻮﺩ ﺧﻮﺍﺭﯼ .
۱۳ = ﻣﺎﻝ ﯾﺘﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻭﻇﻠﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ .
۱۴ = ﺑﺮﺍﻟﻠﻪ ﻭﺭﺳﻮﻟﺶ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﺴﺘﻦ .
۱۵ = ﺍﺯ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﻬﺎﺩ ﻭﻧﺒﺮﺩ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩﻥ .
۱۶ = ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺭﻫﺒﺮ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﻭ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ .
۱۷ = ﺗﮑﺒّﺮ .
۱۸ = ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻮﺍﻫﯽ ﺩﺍﺩﻥ .
۱۹ = ﺷﺮﺍﺏ ﻧﻮﺷﯽ .
۲۰ = ﻏﻤﺎﺭ ﺑﺎﺯﯼ .
۲۱ = ﺗﻬﻤﺖ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻋﻔﯿﻔﻪ ﻭﭘﺎﮐﺪﺍﻣﻦ .
۲۲ = ﺧﯿﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﻭﺑﯿﺖ ﺍﻟﻤﺎﻝ .
۲۳ = ﺩﺯﺩﯼ .
۲۴ = ﺭﻫﺰﻧﯽ .
۲۵ = ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﺧﻮﺭﺩﻥ .
۲۶ = ﺑﻪ ﻣﺎﻝ ﻭﺁﺑﺮﻭﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻌﺮﺽ ﮐﺮﺩﻥ ‏( ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻭﺁﺑﺮﻭﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﯾﺨﺘﻦ ‏) .
۲۷ = ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﺎﻟﯿﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ .
۲۸ = ﺣﺮﺍﻡ ﺧﻮﺍﺭﯼ .
۲۹ = ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ .
۳۰ = ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﺋﯽ .
۳۱ = ﻗضاوت ﺑﺪ ﻭﺧﻼﻑ ﺷﺮﻉ نمودن .
۳۲ = ﺭﺷﻮﻩ .
۳۳ = ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺗﺸﺒﯿﻪ ﮐﺮﺩﻥ .
۳۴ = ﺩﯾّﻮﺙ ﺑﻮﺩﻥ .
۳۵ = ﺣﻼﻟﻪ ﮔﺮ ﻭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺣﻼﻟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .
۳۶ = ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﺭ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﻧﮑﺮﺩﻥ ﯾﻌﻨﯽ : ﺑﺪﻥ ﻭﻟﺒﺎﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺩﺭﺍﺭ ﻣﺤﻔﻮﻅ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ .
۳۷ = ﺭﯾﺎﮐﺎﺭﯼ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۳۸ = ﻋﻠﻢ ﺩﯾﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺼﻮﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﯾﺎﺩﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻥ ﻋﻠﻢ .
۳۹ = ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۴۰ = ﻧﯿﮑﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﺥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﻭﺍﻇﻬﺎﺭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۴۱ = ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺗﻘﺪﺭ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۴۲ = ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۴۳ = ﺳﺨﻦ ﭼﯿﻨﯽ .
۴۴ = ﻟﻌﻨﺖ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻭﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ .
۴۵ = ﻋﻬﺪ ﺷﮑﻨﯽ ﻭ ﺑﯽ ﻭﻓﺎﺋﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۴۶ = ﺳﺨﻦ ﮐﻬﻨﺎﻥ ﻭﻣﻨﺠّﻤﺎﻥ ﺭﺍﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۴۷ = ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺯﻥ ﺍﺯﺩﺳﺘﻮﺭﺍﺕ ﺷﺮﻋﯽ ﺷﻮﻫﺮ .
۴۸ = ﻋﮑﺲ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭﻋﮑﺎﺱ ﺑﻮﺩﻥ .
۴۹ = ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻩ ﻭ ﻭﺍﻭﯾﻼ ﮐﺸﯿﺪﻥ، ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺧﻼﻑ ﺷﺮﻉ ﮔﻔﺘﻦ ، ﺑﺮ ﺳﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺯﺩﻥ ﻭﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺩﺭﯾﺪﻥ .
۵۰ = ﺑﻐﺎﻭﺕ ﻭﺳﺮﮐﺸﯽ .
۵۱ = ﺯﻭﺭﮔﻮﺋﯽ ﻭﻗﻠﺪﻭﺭﯼ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﺮ ﺿﻌﯿﻒ، ﺧﺎﺩﻡ، ﺯﻥ ﻭﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ .
۵۲ = ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺁﺯﺍﺭﯼ .
۵۳ = ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺁﺯﺍﺭﺍﯼ ﻭﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ .
۵۴ = ﺁﺯﺍﺭ ﺭﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ ﻭﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﺮ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﺑﺮﺁﻧﺎﻥ .
۵۵ = ﭘﺎﭼﻪ ﺷﻠﻮﺍﺭﺍﺯ ﻗﻮﺯﮎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﻭﯾﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﮑﺒﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭﺍﺯ ﺗﺮﻧﻤﻮﺩﻥ .
۵۶ = ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺑﺮﯾﺸﻤﯽ ﻭ ﯾﺎ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﯿﺪﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻫﺎ .
۵۷ = ﻓﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﺰﺩ ﺁﻗﺎ ﻭﺻﺎﺣﺒﺶ .
۵۸ = ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﺫﺑﺢ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻭﮐﺸﺘﻦ .
۵۹ = ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﭘﺪﺭﻭﺍﻗﻌﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺷﺪﻥ ﻭﺍﺩﻋﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﭘﺪﺭﺵ ﻫﺴﺖ .
۶۰ = ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﺎﺣﻖ ﻭﺑﺮﺍﯼ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ .
۶۱ = ﺁﺏ ﺍﺿﺎﻓﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﻧﺪﺍﺩﻥ .
۶۲ = ﺩﺭ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺩﺭ ﮐﯿﻞ ، ﻭﺯﻥ ﻭﻣﺘﺮ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﺟﻨﺎﺱ ﮐﻤﯽ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۶۳ = ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭﮔﺮﻓﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ .
۶۴ = ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﻧﺎ ﺃﻣﯿﺪ ﺷﺪﻥ .
۶۵ = ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺬﺭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻭﻧﻤﺎﺯ ﺑﺎ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺬﺭ ﺷﺮﻋﯽ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﻮدن.
۶۶ = ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯼ ﺟﻤﻌﻪ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺬﺭ ﺷﺮﻋﯽ ﺗﺮﮎ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۶۷ = ﺩﺭ ﻭﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺣﻖ ﮐﺴﯽ ﻇﻠﻢ ﻧﻤﻮﺩﻥ .
۶۸ = ﻣﮑّﺎﺭﯼ ﻭﻓﺮﯾﺒﮑﺎﺭﯼ .
۶۹ = ﺭﺍﺯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻔﺎﺭ ﻭ ﺩَﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﻔﺘﻦ .
۷۰ = ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺭﺍ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ .