فرض‌های وضو

شش کار در وضو فرض است:

• یک بار شستن صورت از بالای پیشانی تا پایین چانه، و از گوش تا گوش، زیرا خداوند متعال می‌فرماید:

﴿فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَکُمۡ﴾

(پس صورت‌های خود را بشویید).

مضمضه (آب در دهان زدن) و اِستِنشاق (آب در بینی زدن) نیز جزو شستن صورت است زیرا دهان و بینی جزو چهره است و پیامبر خدا ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «هرگاه کسی از شما وضو گرفت آب در بینی خود کند سپس آن را بریزد».([۱])

• شستن دستان تا آرنج، به دلیل این سخن خداوند متعال:

﴿وَأَیۡدِیَکُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ﴾.

(و دستانتان را تا آرنج‌ها [بشویید]).

• مسح سر از پیشانی به پشت سر، زیرا خداوند ـ سبحانه و تعالی ـ می‌فرماید:

﴿وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِکُمۡ﴾.

(و سرهای خود را مسح کنید).

• شستن پاها تا کعبین، به دلیل این سخن پروردگار متعال:

﴿وَأَرۡجُلَکُمۡ إِلَى ٱلۡکَعۡبَیۡنِۚ﴾.

(و پاهایتان را تا دو قوزک [بشویید]).

• ترتیب: یعنی اینکه از شستن صورت شروع کند، سپس دو دست، سپس سرش را مسح کند، سپس پاهای خود را بشوید، زیرا این اعضا به ترتیب در آیۀ وضو آمده است.
• موالات: یعنی آنکه همۀ اعضا را بدون فاصلۀ زمانی بسیار از هم بشوید، اما وقفۀ کوتاه اشکالی ندارد.

 

 

[۱]– به روایت مسلم در کتاب الطهاره، باب «الإیتار فی الإستنثار والاستجمار» (۲۳۷).