عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
((إِنَّمَا مَثَلُ صَاحِبِ الْقُرْآنِ کَمَثَلِ صَاحِبِ الإِبِلِ الْمُعَقَّلَهِ إِنْ عَاهَدَ عَلَیْهَا أَمْسَکَهَا وَإِنْ أَطْلَقَهَا ذَهَبَتْ)).
ابن عمر گوید : پیغمبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمود :
کسی که قرآن را حفظ دارد مانند کسی است که زانوهای شترش را بسته باشد
اگر بر زانو بستن آن مواظبت کند شترش در جای خود باقی می ماند
و اگر آن را آزاد کند فرار می کند و از دستش خارج می گردد .
(پس لازم است بر قرائت قرآن مواظبت کنیم تا آنرا از یاد نبریم) .»
حدیث دیگر :
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ:
((بِئْسَ مَا لأَحَدِهِمْ أَنْ یَقُولَ نَسِیتُ آیَهَ کَیْتَ وَکَیْتَ بَلْ نُسِّیَ
وَاسْتَذْکِرُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ أَشَدُّ تَفَصِّیًا مِنْ صُدُورِ الرِّجَالِ مِنَ النَّعَمِ)).
عبدالله بن مسعود گوید : پیغمبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمود :
این حرف خیلی بدی است که انسان بگوید :
فلان آیه و فلان آیه را فراموش نموده ام (چون نشانه ی آن است که در اثر بی توجهی به خواندن قرآن ، از یادش رفته است )
بلکه باید بگوید : فراموش شده است ( و من عمدا در این کار دخالتی نداشته ام )
پیغمبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمود :
قرآن را بسیار بخوانید چون قرآن از سینه ی مردان زودتر از شتری که در دست صاحبش است فرار می کند . »