عهد قرآنی

خدایا با تو عهد می‌بندم که بکوشم یکدل باشم و با رویگردانی از جهات متفرق به سوی قبله‌‌ی واحد، جمعیت خاطر پیدا کنم؛ چرا که به ما گفته‌ای
«أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ» ( آیا خدایان پراکنده بهترند یا خداوند واحد قهار؟ ) (یوسف/۳۹)

«ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ» ( خداوند مثالی زده است: مردی را که مملوک شرکائی است که درباره او پیوسته به مشاجره مشغولند، و مردی را که تنها تسلیم یک نفر است، آیا این دو یکسانند؟)
(زمر/۲۹)

«وَمَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ» ( و هر کس شریکی برای خدا قرار دهد گویی از آسمان سقوط کرده و پرندگان او را می‏ربایند )
(حج/۳۱)