علت بسیاری از نتیجه گیری های غلط و تحلیل های اشتباه نویسندگان شیعه

تفکر تقدس: علت بسیاری از نتیجه گیریهای غلط و تحلیلهای اشتباه نویسندگان شیعه از وقایع تاریخی این است که برای برخی از افراد، جنبه‌ای خدایی و مافوق بشری قائل شده و معتقدند محال است آنها حتی مرتکب خطا و اشتباه شوند و با این مقدمه چینی غلط، دست به یکسری نتیجه گیریهای غلط دیگر می‌زنند. در حالی‌که خداوند در مورد نبی اکرم فرموده: ﴿قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٞ مِّثۡلُکُمۡ﴾ [الکهف: ۱۱۰]. بگو من نیز بشری مانند شما هستم. و ما در تاریخ و حتی در قرآن مجید، موارد متعددی را مشاهده می‌کنیم که پیامبر اکرم تصمیمی گرفته‌اند که پس از آن، آیاتی نازل شده که خلاف نظر پیامبر  صلی الله علیه و سلم بوده است (و چه دلیلی محکمتر از این بر صداقت محمد؟) مواردی مانند: آیات عبس و تولی -تصمیم آزاد کردن اسراء بدر- نگفتن انشاء الله در مورد داستان اصحاب کهف -خطاب به پیامبر که دیگر بر نماز میت منافقین حاضر نشو- خطاب به پیامبر که دیگر در خصوص واقعه بئر معونه لعن و نفرین نکن) دقت کنید که به جز پیامبر اکرم بقیه افرادی که شیعه درباره آنها غلو می‌کند با وحی در ارتباط نبوده‌اند تا از درست یا غلط بودن تصمیمات خود آگاه شوند. براستی اگر سوابق ابوسفیان نبود شیعه اکنون چه تجلیلی از او می‌کرد زیرا او اولین کسی بود که در تاریخ تشیع، با جدیت و شور هر چه تمامتر می‌خواسته با علی بیعت کند؟ یا اگر زبیر، بعدها در مقابل علی قرار نمی‌گرفت آیا اکنون جزو مقدسین نبود؟ یکی از دوستان می‌گفت: اگر حمزه در جنگ احد کشته نشده بود مسلماً طبق عرف اعراب که عموی هر فردی را نزدیکترین فرد به او می‌دانند اعراب پس از رحلت پیامبر  صلی الله علیه و سلم با حمزه بیعت می‌کردند و شیعه اکنون به جای عمر کشان، حمزه کشان به راه می‌انداخت[۱]! پس بنا بر فرمایش حضرت علی علیه السلام  افراد نباید ملاک حق و باطل باشند بلکه این خود حق و باطل است که افراد با آن سنجیده می‌شوند. ممکن است شیعه پاسخ دهد پیامبر اکرم در مورد علی فرموده‌اند: علی با حق است و حق با علی است. ولی سئوال من اینجاست: مگر نعوذ بالله پیامبر اکرم باطل بودند که آن تصمیمات خطا را گرفته و خداوند ایشان را راهنمایی فرمود؟ آری، صرف چند اشتباه و خطا را نمی‌توان معیار حق و باطل قرار داد زیرا در اینصورت تمامی افراد بشر از آدم تا روز قیامت همگی بر باطلند! بر همین منوال است اختلاف سلیقه‌هایی که بین حضرت فاطمه و ابوبکر پیش آمده است. زیرا یقیناً هر دو طرف، نیتی پاک و خدایی داشته‌اند زیرا به عنوان مثال در قضیه فدک حتی یک مدرک تاریخی هم وجود ندارد که عمر و ابوبکر از عواید فدک برای خوشگذرانی خودشان استفاده کرده یا آن را به نزدیکان خود داده باشند بلکه نیت آنها تجهیز سپاه برای دفع شورش رده بوده است. و برای همین نیز عمر ابن خطاب دو سال بعد (تولیت) آنرا پس داد و…

[۱]– جالب است که بدانید همانطور که در تاریخ برای شیعه مصالحی مبنی بر شرابخوار بودن عمر وجود دارد داستان‌های پوچی نیز مبنی بر شرابخوار بودن حمزه نیز وجود دارد.