طبری و اسباب نزول آیه ۴۴ سوره مائده

امام طبری در تفسیر فرموده­ی خداوند متعال در سوره­ی مائده ﴿وَمَن لَّمۡ یَحۡکُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأُوْلَٰٓئِکَ هُمُ ٱلۡکَٰفِرُونَ۴۴﴾ [المائده: ۴۴] می­فرماید: بهترین سخن در این مورد کلام کسی است که می­گوید: این آیات در مورد کفار اهل کتاب نازل شده است؛ چون شأن نزول قبل و بعد از آیه­ی مذکور در مورد اهل کتاب است و مقصود از آن، همان­ها هستند و این آیات در سیاق خبر آن­ها آمده است؛ بنابراین چنانچه خبر از حال آن­ها باشد، شایسته­تر است. حال اگر گوینده­ای اظهار دارد: خداوند متعال به صیغه­ی عموم خبر را بیان داشته است بنابراین تمام کسانی را که به غیر از شریعت حکم می­کنند، شامل می­شود پس چرا تو آن را تخصیص می­دهی؟ در جوابش گفته شده: خداوند متعال از قومی خبر داده که منکر حکمی هستند که در قرآن به آن حکم شده است و از آن­ها خبر داده که به واسطه­ی ترک کردن حکم، بدان صورت که ترک کرده­اند، کافر هستند و در مورد تمام کسانی که به آنچه خداوند متعال نازل کرده به قصد جحد و انکار حکم نمی­کنند، حکم همین است چنان­که ابن عباس رضی الله عنهما گفته: چنین فردی کافر به پروردگار است؛ زیرا پس از آگاهی از نزول حکم خداوند متعال در کتابش، آن را انکار نمودند و این همانند انکار نبوت پیامبر  صلی الله علیه و سلم بعد از علم و اطلاع از نبوتش می­باشد.^[۱]

[۱]– به تفسیر طبری نگاه شود.