فضیلت مجهز کردن مجاهد و یا سرپرستی خانوده‌اش بطور شایسته

نْ زَیْدِ بْنِ خَالِدٍ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ قَالَ: «مَنْ جَهَّزَ غَازِیًا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَقَدْ غَزَا، وَمَنْ خَلَفَ غَازِیًا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِخَیْرٍ فَقَدْ غَزَا».
 (بخارى:۲۸۴۳)
 ترجمه:
  زید بن خالد روایت می کند که رسول الله فرمود: «هرکس که مجاهدی را در راه خدا، مجهز کند (ساز و برگ نظامی اش را فراهم سازد) همانا جهاد کرده است.
و هر کس که خانواده مجاهدی را بنحو شایسته، سرپرستی نماید، او نیز جهاد کرده است»
 عنْ أَنَسٍ: أَنَّ النَّبِیَّ لَمْ یَکُنْ یَدْخُلُ بَیْتًا بِالْمَدِینَهِ غَیْرَ بَیْتِ أُمِّ سُلَیْمٍ إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِ، فَقِیلَ لَهُ، فَقَالَ: «إِنِّی أَرْحَمُهَا قُتِلَ أَخُوهَا مَعِی».      

(بخارى:۲۸۴۴)
ترجمه:
انس می گوید: نبی اکرم در مدینه غیر از خانه های همسرانش، به هیچ خانه ای جز خانه ام سُلیم (که خاله رضاعی اش بود) وارد نمی شد.
در این باره از رسول خدا پرسیدند. فرمود: «من به او محبت می کنم زیرا برادرش که همراه من بود، کشته شد».