وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
استدلال آن‌ها بر جواز توسل به مردگان به آنچه طبرانی در کتاب (المعجم الکبیر) از انس رضی الله عنه روایت نموده است که وقتی مادر حضرت علی، فاطمه بنت اسد رضی الله عنها وفات نمودند، رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمودند: «الهی! به حق پیامبرت و به حق پیامبران که قبل از من بودند، مادرم فاطمه بنت اسد را ببخش و قبر را برای او وسیع بگردان»[۱].
و جواب این شبهه از دو وجه می‌باشد:
اول: این حدیث منکر است؛ زیرا آن را تنها (روح بن صلاح) از (ثوری) روایت نموده است، و (روح بن صلاح) شخصی ضعیف الحدیث است، هریک: امام (دار قطنی) و (ابن عدی) او را ضعیف دانسته‌اند، و (این ماکولا) درباره وی گفته است: «(ائمه حدیث) او را ضعیف دانسته‌اند»[۲].
و از جمله اموری که بر منکر بودن حدیث می‌افزاید اینست که آن را (روح بن صلاح) تنها خودش از (ثوری) روایت کرده است، دور از یاران معروفین امام (ثوری) مانند: (وکیع) و (ابن مهدی) و (فریابی) و (ابی تعیم) و (القطان) (که هیچ یک از ایشان آن را نقل نکرده است).
دوم: اگر این عمل مشروع می‌بود، حتما پیامبر صلی الله علیه و سلم به آن امر می‌نمود، و صحابه کرام به آن عمل می‌کردند و به سوی آن می‌شتابیدند، و در واقع همه این امور اتفاق نیفتاده است، بلکه هیچکدام از علمای گذشتگان و ائمه معتبرین هم به آن امر ننموده‌اند، بلکه از آن نهی کرده‌اند، چنان‌که امام ابو حنیفه و شاگردش امام ابو یوسف فرموده‌اند: «هرگز نباید گفته شود: الهی! به حق پیامبرت از تو سوال دارم».
[۱]– المعجم الکبیر (۲۴/۳۵۱)، والمعجم الأوسط (۱/۶۷).
[۲]– نگاه: میزان الإعتدال (۲/۴۶۵).