وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
تولّد، نشو و علم اندوزی؛
جناب شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن عبدالرحمان بن محمد بن عبدالله بن باز رحمه الله علیه در دوازدهم ذی حجّه سال ۱۳۳۰ هجری در شهر ریاض متولّد شد، در خانواده ای که اکثر مردان آن به علم و دانشوری شهره اند.
در ابتدای امر جناب شیخ عبدالعزیز بن باز، بینا بوده، امّا در همان اوان کودکی به نوعی از بیماری چشم، مبتلا شد( ۱۳۳۶هـ)که باعث تضعیف چشمشان گشت. سرانجام در اوّل محرّم ۱۳۵۰ هـ.ق برای همیشه بینایی خود را از دست دادند.
شیخ عبدالعزیز بن باز الله از او خشنود باد در سایه تربیت دینی مداوم قرآنی و اهمیتی که بزرگان خاندان به آن مبذول می داشتند، رشدونمو یافت و قرآن کریم چون نوری، زندگی وی را روشن گردانید و از همان ابتدا به حفظ و مدارسه قرآن همّت گماشت، لذا نرسیده به سنّ بلوغ حافظ قرآن گردید.
علوم شرعی و دینی را نزد علمای عظام ریاض آغاز کرد و به آن استمرار بخشید تا مقامی شاخص و علمی را فرا چنگ آورد. برخی از استادان وی:
شیخ محمد بن عبداللطیف آل شیخ، شیخ صالح بن عبدالعزیز آل شیخ، شیخ سعد بن عتیق، شیخ حمد بن فارس، شیخ سعد بن وقاص بخاری- شیخ محمد بن ابراهیم آل شیخ رحمهم الله.
جایگاه ِ تعلیمی و تبلیغی شیخ ابن باز:
مسیر علمی شیخ ابن باز رحمه الله و افاضات علمی ایشان حولِ محور چندین اصل مهم است که در هر یک از آن ها امام بود و بر اثر تجربه ها وممارست هایی که کسب نمود، هرچه بیشتر برابعاد شخصیّتی ایشان افزوده شد.
در آغاز، به عنوان قاضی ای منطقه خرج شروع به کار نمود( ۱۳۵۷- ۱۳۷۱هـ.ق) و از سال۱۳۷۲ هجری به مدّت یک سال در « معهد علمی» ریاض به تدریس اشتغال ورزید. بعد از آن در سال ۱۳۷۳هـ.ق به دانشکده شریعت ریاض منتقل شد تا به تدریس فقه،توحید و حدیث بپردازد. و این انتقال هفت سال؛ یعنی تا ۱۳۸۰ هجری به طول انجامید.
در سال ۱۳۸۱هـ.ق. به نائب رئیسی دانشگاه اسلامی مدینه منصوب شد و در این منصب تا سال هجری۱۳۹۰ باقی ماند و سرانجام، شخصاً ریاست دانشگاه را عهده دارگشت(۱۳۹۰ـ ۱۳۹۵). در ۱۴ شوّال ۱۳۹۵هجری،به فرمان پادشاه سعودی، شیخ در مقام وزیر به ریاست اداره« البحوث العلمیه والإفتاء و الدعوه و الإرشاد» درآمد.
درمحرم سال ۱۴۱۴ هـ. ق. جناب شیخ عبدالعزیز بن باز با حفظ سِمَت، « مفتی عام » کشور عربستان شد و تا وقتی که دارِ فانی را وداع گفت در دو مقامِ مذکور باقی ماند؛ الله بر او رحم کند و او را در بهشت برین خود جای دهد!
علاوه بر موارد فوق، شیخ ریاستِ مجالس و هیأت های علمی و اسلامی زیادی را عهده دار بود یا در آن عضویت داشت چون:
– ریاست «هیئه کبار العلماء»
– ریاستِ «المجلس التأسیسی لرابطه العالم الإسلامی»
– ریاستِ « المجمع الفقه الإسلامی در مکه مکرمه»
– عضویت در مجلس اعلای دانشگاه اسلامی مدینه
– عضویت در «هیئه العلیا للدعوه الإسلامیّه»
– عضویت در مجلس شورای جهانی جوانان اسلامی
و عضویت در چند مجلس و هیأت اسلامی.
همچنین شیخ، ریاستِ تعدادی از کنفرانس های اسلامی را در کشور عربستان عهده دار بوده اند که راه را برای ارتباط و تبادل نظر با بسیاری از مبلّغان و داعیان و علمای مسلمین در اقصی نقاط جهان فراهم می ساخت.
آثار و تألیفات؛
با وجود این که ایشان مسئولیت های گوناگونی را عهدهدار بودند، امّا هیچگاه جایگاه خود را به عنوان یک دانمشند تأثیر گذار و یک مبلّغ اسلامی فراموش نکرد؛ از این جهت آثار و کتاب های زیادی از خود به یادگار گذاشت.
۱- الفوائد الجلیه فی المباحث الفرضیه؛۲- تحقیق و تبیین بسیاری از مسائل حج و عمره و زیارت؛
۳- التحذیر من البدع؛۴- دو رساله کوتاه در زکات و نماز ۵ – العقیده الموجزه و ما یضادها؛
۶- وجوب العمل بسنه الرسول ۷- الدعوه إلی الله و اخلاق الدعاه ۸- وجوب تحکیم شرع الله و نبذ ما خالفه ۹- حکم السفور و الحجاب و نکاح الشغار ۱۰- شیخ محمد بن عبدالوهاب دعوته و سیرته ۱۱- سه رساله در نماز ۱۲- حکم الإسلام فی مَن طعن فی القرآن أو فی رسول الله ۱۳- حاشیه بر فتح الباری ۱۴- اقامه البراهین علی حکم من استعان بغیر الله او صدق الکهنه و العرافین ۱۵- الجهاد فی سبیل الله ۱۶ – الدروس المهمه لعامه الأمه۱۷ – فتاوی تتعلق بأحکام الحج و العمره و الزیاره ۱۸- وجوب لزوم السنه و الحذر من البدعه. و چندین رساله و فتاوای دیگر.
فعالیتهای تبلیغی و اهتمام به دین و امت؛
شیخ ابن باز، نقش بارزی در عرصه های متعددی از تبلیغ و اهتمام به امور مسلمین ایفا نمودند؛ از جمله آن ها پشتیبانی از مؤسسات و مراکز اسلامی در اقصی نقاط جهان، اهتمام و توجّه زیاد به مسائل توحیدی، یکتا پرستی، عقیده و…
جناب شیخ، اهتمام خاصّی به حفظ و تعلیم قرآن داشت برای همین از اجتماعات و تشکّل های حفظ قرآن کریم، بسیار حمایت می کرد و در جهت تشویق آن ها نهایت همکاری و تلاش را ابراز می داشت و همزمان به امور مسلمین نیز اهتمام تمام داشت و می کوشید مشاکل و مسائل آنان را بر
طرف نماید. همچنین وی بر جریان ها و مسائل مسلمانان اشراف کامل داشت و از آن ها در گوشه و کنار جهان حمایت می کرد.
شیخ با تلاش پیگیر خود ازدرس و تعلیم گرفته تا گفتگوها و مناظرات مختلف و نوشتن مقالات، توانست نهال مفاهیم اسلامی صحیح را در جان و دل مسلمین بکارد.
بر همین اساس می بینیم ایشان در رسانه های عمومی برای دعوت، تبلیغ و ارشاد، حضوری چشم گیر داشت و از وی در مجله «البحوث الإسلامیه» مقالات متنوّع و زیادی به چاپ رسیده است. به خاطر همین تلاش مداوم بود که مؤسسه« ملک فیصل » در سال ۱۴۰۲هـ.ق؛ به خاطر ارج گذاشتن به خدمات شیخ به اسلام و تلاش مداوم و اثر بخش در این میدان، جایزه ویژه« ملک فیصل» را به وی اهدا نمود.
وفات:
سرانجام شیخ ابن باز، در سال ۱۴۲۰ هـ.ق، روز پنجشنبه قبل از طلوع فجر در شهر طائف در منزل شخصی خود دار فانی را وداع گفت؛ جسد وی به مکّه منتقل شد و جمع زیادی از مسلمانان در مسجد الحرام بر وی نماز گذاردند، آن گاه در گورستان «العدل» به خاک سپرده شد.
«رحمت فراوان الله بر او باد! و خداوند او را در بهشتِ برین خود جای دهد.