روزه از آنِ من است و من پاداش آن را می‌دهم(۶)

مسلم، کتاب «الصیام» باب: [فضل الصیام]

۱۶۱- «عَنْ أَبِیْ هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ  صلی الله علیه و سلم یَقُولُ: قَالَ اللهُ جل جلاله: کُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ، إِلَّا الصِّیَامَ، هُوَ لِی، وَأَنَا أَجْزِی بِهِ، فَوَالَّذِی نَفْسی بِیَدِهِ، لَخُلْفَهُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْیَبُ عِنْدَ اللهِ مِنْ رِیحِ الْمِسْکِ».

161. «از ابوهریره رضی الله عنه روایت شده است که گفت: شنیدم که پیامبرصلی الله علیه و سلم می‌فرمود: خداوند متعال می‌فرماید: هر عملی که انسان انجام می‌دهد، برای خودش است، جز روزه که روزه برای من است و من جزا و پاداش آن را می‌دهم. [پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند:] به خدایی که جانم در دست [قدرت] اوست، بوی دهان روزه‌دار، نزد خدا، از بوی مُشک، خوش‌بوتر است».