ذکر گوی واقعی

اگر ترس و خشیت از خدا باعث اطاعت از اوامر او و دوری از گناه نشود، پس آن ترسِ نفاق بوده است.
عن سعید بن جبیر، قال:
«إن الخشیه أن تخشى الله تعالى حتى تحول خشیتک بینک و بین معصیتک، فتلک الخشیه، و الذکر طاعه الله، فمن أطاع الله فقد ذکره، و من لم یطعه فلیس بذاکر، و إن أکثر التسبیح و قراءه القرآن».
[«حلیه الأولیاء» حافظ أبو نعیم اصفهانی] سعید بن جبیر رحمه الله می‌فرماید:
«خشیت آن است که از خدا آنگونه بترسی تا آنکه بین تو و گناهت فاصله بیندازد، و ذکر خدا اطاعت کردن اوست، پس هرکس خدا را اطاعت کند او را یاد کرده است، و هرکس او را اطاعت نکند او ذاکر نیست هرچند که زیاد تسبیح گوید و قرآن قرائت کند».