هنگامى که به رسول الله صلی الله علیه وسلم خبرى خوشحال کننده مىرسید، مىفرمود:
«اَلْـحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِیْ بِنِعْمَتِهِ تَتِمُّ الصَّالِـحَاتُ»
«ستایش مر خدایى راست که با نعمتهایش نیکىها کامل مىشوند».
و هنگام شنیدن خبر ناگوار مىفرمود:
«اَلْـحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى کُلِّ حَالٍ»
«ستایش در همه حال از آنِ خدا است».
این حدیث بیانگر میزان تسلیم شدن و رضایت رسول الله صلی الله علیه وسلم در برابر قضا و قدر الهی است. چرا که انسان مسلمان در این دنیا از دو حال خارج نیست یا در نعمت بهسر میبرد که باید سپاسگزار باشد و یا در آزمایش و مصیبت که باید صبر پیشه سازد و انسان مسلمان به هیچ وجه و در هیچ وضعیتی چه در نعمت و چه در مصیبت، خود را بینیاز از پروردگار خویش نمیداند.