وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ» [غافر:۶۰].
“مرا با خلوص دل بخوانید تا دعای شما را مستجاب کنم و آنان که از دعا و عبادت من روی گردانند و سرکشی کنند، زود با ذلت و خواری در دوزخ شوند”.
و این دعا عام است و شامل هر دعایی (مشروع) می باشد.
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لیسَ شَیْءٌ أَکْرَمَ عَلَی اللهِ تَعَالَی مِنَ الدُّعَاءِ» ترمذی؛ (۳۳۷۰))
هیچ چیز نزد خدای تعالی گرامیتر از دعا نیست.
و فرمودند: «إِنَّ رَبَّکُمْ تَبَارَکَ وَتَعَالی حَیِیٌّ کَرِیمٌ یَسْتَحْیِی مِنْ عَبْدِهِ إِذَا رَفَعَ یَدَیْهِ إِلَیْهِ أَنْ یَرُدَّهُمَا صِفْراً [خَائِبَتَیْنِ]»( ابوداود؛ باب: الدعاء؛ حدیث(۱۴۸۸) از سلمان فارسی)
خداوند تبارک و تعالی دارای حیایی کریم است و از بنده ی خود شرم میکند که هرگاه دو دستش را به سوی او بلند کند، آن را خالی برگرداند.