(ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا (با پیروی از قرآن) و از پیامبر خدا (با تمسّک به سنّت او) اطاعت کنید و از کارداران و فرماندهان مسلمان خود فرمانبرداری نمایید).
پس گفته ى الله عزوجل که فرمود: (مِنکُمْ) یعنى از آنانیکه ایمان آوردند و خطاب اول آیه در حقیقت متوجه آنان است.
(ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر از کافران، فرمانبرداری کنید، شما را به کفر برمی¬گردانند و زیان دیده (از سوی دین و ایمان به سوی کفر و حرمان) برمی‌گردید).
و مقتضاى امارت، اطاعت از امیر است، و بنابر این آیه، روا نیست از کافر اطاعت به عمل آید و نتیجتاً ولایتش هم بر مسلمان جایز نیست.
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: «الإسلام یَعْلُو ولا یُعْلَى»
(اسلام چیره می¬شود و سیطره می¬یابد و بر آن چیرگی و سیطره نیست).
و این امارت، علو و بلندى است. پس روا نیست کافر بر مسلمان برترى و سیطره یابد،
«و سرانجام سخن کافران را فروکشید (و شوکت و آئین آنان را از هم گسیخت) و سخن الهی پیوسته بالا بوده است.»
چون لازم است این آیه بر دو صورت قدرى و شرعى حمل شود.
این شرط در تمامى ولایات بر مسلمانان در اسلام مورد نظر قرار گرفته شده است و از جمله ى آن امارت جهاد و امارت اردوگاه آموزشی مى باشد.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین