خوش‌رویی با دیگران

وقتی انسان برادر مسلمانش را می‌بیند، باید با او خوش‌رو باشد و به‌نیکی با او سخن بگوید؛

زیرا این، اخلاق و منشِ پیامبر صلی الله علیه وسلم بود.

چنین رفتاری، نه تنها برای انسان کسرِ شأن نیست؛ بلکه جایگاه و منزلتش را نزد الله متعال بالا می‌بَرد و پیروی از سنتِ پیامبر صلی الله علیه وسلم است. چراکه آن بزرگوار همواره خوش‌رو بودند و تبسم بر لب داشتند.

شرح ریاض الصالحین، جلد۴، ص۵۸

عنْ عدِیِّ بن حَاتمٍ قال: قال رسولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم : «اتَّقُوا النَّارَ وَلَوْ بِشِقِّ تَمْرَهٍ؛ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَبِکَلِمَهٍ طَیِّبَهٍ». [متفقٌ علیه]

ترجمه: عدی بن حاتم رضی الله عنه می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «از آتش دوزخ پروا کنید؛ اگرچه با صدقه دادن نصف یک خرما باشد و اگر کسی این را هم نیافت، پس با گفتن سخن نیکو خود را از آتش دوزخ دور بگرداند».