حکم تدریس قوانین وضعی

شیخ ابن باز می­گوید: اگر کسانی به حرام بودن شریعت و قوانین غیر از اسلام معتقد باشند و با این حال به خاطر هواها و دوستی مال دنیا در صدد تدریس و به عهده گرفتن سرپرستی آن برای حکم کردن برآیند، چنین کسانی بدون شک فاسقند و در میان آن­ها افراد دچار کفر و ظلم و فسق می‌شوند اما کفر و ظلم و فسق آن­ها، اصغر و باعث خروج از دایره­­ی اسلام نمی­گردد و این سخن در میان اهل علم مشهور است و همان­گونه که حافظ ابن کثیر، بغوی، قرطبی و دیگران گفته­اند، سخن ابن عباس، طاوس، عطا، مجاهد و جمعی از سلف و خلف است و معنای آن را هم ابن قیم رحمه الله در کتاب الصلاه بیان داشته است.

اما اگر کسی آن قوانین را تدریس کند و یا سرپرستی تدریس آن را به عهده گیرد و حکم کردن به آن را هم حلال بداند حال چه شریعت اسلام را بهتر بداند یا به افضلیت آن معتقد نباشد، به اجماع مسلمین دچار کفر اکبر شده است؛ چون چنین فردی با حلال دانستن قوانینی که مخالف شریعت خداوند است، چیزی را که به صورت ضروری و واضح به عنوان حرام از نظر دین شناخته شده، حلال دانسته است بنابراین حکم او چون کسی است که زنا، شراب و چیزهایی از این قبیل را حلال بداند و با این حلال دانستن، خدا و رسولش را تکذیب و با کتاب و سنت مخالفت کرده است و علمای اسلام بر کفر کسی که حرام خداوند را حلال بداند یا حلال او را از آن چیزهایی که به ضرورت به عنوان دین شناخته شده­اند، حرام بداند، اجماع کرده و اتفاق نموده­اند. و هرکس سخنان عالمان دینی مذاهب چهارگانه را در باب ارتداد، مطالعه کند چیزی که بیان کردیم، برایش واضح و آشکار می­شود.

پیرامون بحث از نواقض اسلام می­گوید: جزء قسم چهارم از نواقض اسلام است که: «هرکس معتقد باشد راهنمایی و هدایت غیر پیامبر از هدایت پیامبر کامل­تر است یا حکم دیگران بهتر از حکم و دستور اوست همچون کسانی که حکم طاغوت­ها را بر حکم او تفضیل و برتری دهند، کافر می­شود.» هرکس معتقد باشد که نظام­ها و قوانینی که انسانها وضع کرده­اند، از شریعت اسلام برتر یا با آن مساوی و یا این­که حکم کردن به آن­ها صحیح است و یا این­که معتقد باشد نظام اسلام در قرن حاضر قابلیت تطبیق ندارد یا سبب عقب افتادگی مسلمانان است یا این­که منحصر به رابطه انسان با پروردگار می­باشد بدون این­که حق دخالت در سایر شئونات زندگی را داشته باشد، کافر می­شود. و همچنین در این زمینه قابل ذکر است که هرکس معتقد باشد که اجرای حکم خداوند در قطع دست سارق یا رجم زناکار متناسب با عصر حاضر نیست یا این­که معاملات و حدود و مسائل دیگر حکم کردن به غیر شریعت اسلام را جایز بداند هر چند معتقد به افضلیت حکم غیر اسلام نیز نباشد، کافر می­شود، چون با این کار چیزی را که خداوند حرام نموده و حرمت آن نیز به اجماع ثابت است، مباح نموده است و هرکس نیز چیزی را که خداوند حرام کرده و به ضرورت نیز معلوم است که جزء دین می­باشد؛ مانند زناکردن، شراب­خواری، رباخواری و حکم کردن به غیر شریعت اسلام را مباح بداند به اجماع مسلمانان کافر می­شود.^[۱]

نظرات محدث زمان، فقیه الامام، تجدیدکننده­ی اسلام، استاد علامه ناصرالدین آلبانی رحمه الله در این زمینه مشهور است و من از آن سود برده­ام؛ خداوند به خاطر خدمتی که به اسلام و مسلمانان کرده بهترین جزا و پاداش را به او عنایت فرماید.^[۲]

[۱]– مجموع فتاوی و مقالات متنوعه (۱/۱۳۷، ۲/۳۲۶- ۳۳۰).

[۲]– نوار کاست فتنه التکفیر.