وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ: «إِنَّمَا مَثَلُ صَاحِبِ الْقُرْآنِ کَمَثَلِ صَاحِبِ الإِبِلِ الْمُعَقَّلَهِ، إِنْ عَاهَدَ عَلَیْهَا أَمْسَکَهَا، وَإِنْ أَطْلَقَهَا ذَهَبَتْ»». (بخارى: ۵۰۳۱)
ترجمه: «ابن عمر ب می‌گوید: رسول الله (صلی الله علیه وسلم) فرمود: «مثال قاری قرآن مانند صاحب شتری است که زانوی آنرا بسته باشد. اگر از او نگهداری کند، نزدش می‌ماند و اگر او را رها سازد، می‌رود»».
«عَنْ عَبْدِاللَّهِ (رضی الله عنه) قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه وسلم): «بِئْسَ مَا لأَحَدِهِمْ أَنْ یَقُولَ: نَسِیتُ آیَهَ کَیْتَ وَکَیْتَ، بَلْ نُسِّیَ، وَاسْتَذْکِرُوا الْقُرْآنَ، فَإِنَّهُ أَشَدُّ تَفَصِّیًا مِنْ صُدُورِ الرِّجَالِ مِنَ النَّعَمِ»». (بخارى:۵۰۳۲)
ترجمه: «عبدالله بن مسعود (رضی الله عنه) می‌گوید: نبی اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمود: «چقدر بد است برای کسی که می‌گوید: فلان و فلان آیه را فراموش کرده‌ام. بلکه فراموش گردانیده شده‌اند. قرآن را زیاد تلاوت کنید زیرا قرآن، سریعتر از فرار کردن شتر، از سینه مردم، می‌گریزد»».
«عَنْ أَبِی مُوسَى (رضی الله عنه) عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ: «تَعَاهَدُوا الْقُرْآنَ، فَوَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَهُوَ أَشَدُّ تَفَصِّیًا مِنَ الإِبِلِ فِی عُقُلِهَا»». (بخارى: ۵۰۳۳)
ترجمه: «ابوموسی اشعری (رضی الله عنه) می‌گوید: نبی اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمود: «از قرآن، مواظبت کنید (همواره آنرا تلاوت نمایید) سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، قرآن سریعتر از شتری که زانویش بسته باشد، می‌گریزد».