وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
چیزى که در اسلام آسان به نظر مى رسد، آن را با خوشحالى هرچه تمامتر قبول مى کنند! اما در جایى که معرکه اى میان کفر و اسلام رخ مى دهد، از همان جا روى خود را بر مى گردانند!
حتى مدعیان بزرگ اسلام نیز این ضعف را دارند! آنها از اسلام زیاد نام مى برند و از آن به قدرى تحسین و تمجید مى کنند که زبانشان خشک مى گردد. گاه گاهى به خاطر اسلام بعضا اقداماتى هم به عمل مى آورند که فقط جنبه نمایشى دارند. ولى احیانا اگر به آنها بگویید (این اسلام که اینقدر از آن تحسین مى فرمایید) بیایید ما و شما اقلا بعضى از قوانین و مقررات آن را بر خودمان تطبیق کنیم، فورا مى گویند که در این کار، آن مشکل و فلان دشوارى وجود دارد یا فعلا بهتر است از این برنامه صرف نظر کنید.
گویا اسلام اسباب سرگرمى و بازیچه است و کافى است آن را در طاقچه اى گذاشته و از دور آن را تحسین کنید! ولى هیچ وقت از آن، براى شخص خود، اعضاى خانواده و خویشاوندان در کسب و کار از حیث قانون و ضابطه و دستور استفاده نکنید.
حال مردم دیندار امروزى این است چه رسد به دنیاداران! در این صورت ذکر آنها کاملا عبث و بى فایده است.
وضع مسلمانان امروز نتیجه همین طرز تفکر است، که اکنون نه در نمازهاى آنها تأثیرى باقى مانده است که قبلا بود و نه در قرآن خواندن و نه در ممانعت ها و جلوگیرى هاى ظاهرى شریعت! زیرا وقتى روح موجود نباشد فقط از جسد بى روح چه کرامتى مى تواند به ظهور برسد؟
ابو الأعلى مودودى