از بزرگترین عبادات مختص این ایام عبادت تکبیر الله عزوجل باصدای بلند می باشد، الله متعال می فرماید: {لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَهِ الْأَنْعَام}.[الحج:۲۸].
ترجمه: ((تا شاهد منافع (گوناگون) خویش باشند، و در روزهای معین (به هنگام قربانی) نام خدا را بر چهارپایانی که به آنها روزی داده ایم؛ یاد کنند)).
و روزهای معین در آیه همان ده روز ذی الحجه طبق رأى جمهور اهل علم است.
و در صحیح بخاری (کتاب العیدین/باب فضیلت عمل فی ایام تشریق) آمده است: (وابن عباس در مورد آیه: {وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُومَاتٍ} می گوید: در ده روز اول ذی الحجه، و ایام معدودات {وَاذْکُرُوا اللَّهَ فِی أَیَّامٍ مَعْدُودَاتٍ} [سوره بقره آیه ۲۰۳] ایام تشریق است.
وابن عمر و ابوهریره رضی الله عنهما در این ده روز به سوی بازار می رفتند و تکبیر می گفتند و مردم با تکبیر آنها تکبیر میگفتند).
همچنین امام بخاری در کتاب عیدین می فرماید: (باب تکبیر گفتن در روزهای منا و هنگام رفتن به عرفه).
وابن عمر رضی الله عنه در قبه (چادر) خود در منی تکبیر می گفت و مردمی که در مسجد بودند می شنیدند و تکبیر می گفتند، واهل بازار نیز تکبیر می گفتند تاجایی که منی از تکبیر به لرزه در می آمد، وابن عمر در آن روزها تکبیر می گفت و بعد از نمازها، و در بستر خواب، و در خیمه اش، ودر مجلسش ، در تمامی آن روزها.
و میمونه روز عید قربان تکبیر می گفت، و زنان پشت سر ابان بن عثمان وعمر بن عبدالعزیز در شبهای تشریق همراه مردان در مسجد تکبیر می گفتند.