شیخ الاسلام ابن تیمیه و ابن قیمّ تقسیم دین به اصول و فروع را رد کردهاند و گفتهاند: این تقسیم بعد از عصر صحابه پدید آمده است، از این¬رو میبینیم کسانی که به این تقسیم قائلاند بزرگ¬ترین اصول دین از جمله نماز را که رکنی از ارکان دین است جزء فروع میشمارند و مسائل اعتقادی مورد اختلاف سلف را فروع به حساب میآورند. میگوییم: اگر منظور شما از اصول، مسائل عقیده است، تمام دین اصول است؛ چون ما نمیتوانیم عبادتهای مالی یا بدنی را انجام دهیم مگر آنکه معتقد باشیم که مشروعاند؛ و باید قبل از عمل اعتقاد وجود داشته باشد و اگر چنین عقیدهای نباشد عبادت خداوند به وسیله عمل درست نخواهد بود.
دیدگاه صحیح این است که دروازه اجتهاد در آنچه اصول یا فروع نامیده میشود باز است، اما آنچه از منهج و راه و روش سلف صالح بیرون باشد، مطلقاً مورد قبول نیست.
علامه ابن عثیمین در قول المفید (۴۹۲/۲)