ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﺧﺸﺮﻡ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﻮﻳﺪ : ﻭﮐﯿﻊ ﭘﺴﺮ ﺟﺮﺍﺡ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺶ ﻧﺒﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺣﺮﯾﻔﺶ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﯾﻢ، ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﯼ ﻭﮐﯿﻊ ﻧﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﻧﻪ ﻗﻠﻤﯽ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﻓﺘﺮﻯ ﺳﻔﻴﺪ ﻳﺎﺩﺍﺷﺖ ﻛﻨﻰ ﻭﻟﻴﻜﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﺣﻔﻆ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ . ﻭﮐﯿﻊ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ : ﺍﯼ ﻋﻠﯽ ! ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﻧﻤﺎﻳﻢ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻭﻯ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﭼﻴﺴﺖ ﺁﯾﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ﮔﻔﺘﻢ : ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺁﺭﻯ ﮔﻔﺖ : ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻥ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ﭘﺲ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺳﻮﺩﻣﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﻙ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻔﻆ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﻋﻠﻢ ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ . (ﺳﻴﺮ ﺃﻋﻼﻡ ﺍﻟﻨﺒﻼﺀ . ۶/۳۸۴).
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین